Άλλο ένα ευχάριστο νέο για το σωματείο μας, αλλά και τον ίδιο τον συνάδελφο Βαγγέλη Μακούχα στο Βόλο, όπου εκδόθηκε η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Βόλου και τον δικαιώνει στο μεγαλύτερο ποσοστό των αιτημάτων του. Ο συνάδελφος Β. Μακούχας εργαζόταν στο κατάστημα Manollo GROUP ως διανομέας με εικονική σύμβαση, υποδηλωμένος, χωρίς να του καταβάλλονται οι νόμιμες προσαυξήσεις (νυχτερινή εργασία, Κυριακάτικη εργασία, εργασία κατά τις αργίες), δώρα, επιδόματα, το επίδομα χρήσης και συντήρησης 15% του νόμιμου μισθού και τα έξοδα κίνησης και χωρίς να του παρέχονται τα προβλεπόμενα Μέσα Ατομικής Προστασίας. Στις 15 Απρίλη 2021 ο συνάδελφος έπαθε εργατικό ατύχημα, ενώ ήταν αδήλωτος και χρειάστηκε να παραμείνει στο νοσοκομείο για να αναρρώσει. Ο συνάδελφος δέχθηκε φραστική επίθεση από τον εργοδότη όταν πήγε να ζητήσει τα δικαιώματά του, επειδή ήταν ανίκανος για εργασία λόγω του εργατικού ατυχήματος. Ενώ λίγο αργότερα απολύθηκε, όντας σε αναρρωτική άδεια. Δείτε αναλυτικότερα για την υπόθεση εδώ I, II, III.
Τον Φλεβάρη του 2022 έγινε η αγωγή του συναδέλφου για δεδουλευμένα, αποζημίωση για το εργατικό ατύχημα και άκυρη απόλυση. Η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Βόλου τον δικαιώνει στο μεγαλύτερο ποσοστό των διεκδικήσεών του, ενώ για τις υπόλοιπες διεκδικήσεις του (άκυρη απόλυση) θα ασκηθεί έφεση. Η απόφαση του δικαστηρίου είναι ένα σημαντικό νέο για τον συνάδελφο, για το σωματείο αλλά και για όλους τους εργαζόμενους που αποφασίζουν να διεκδικήσουν το δίκιο τους. Ο συνάδελφος προσέφυγε στη δικαιοσύνη αξιώνοντας χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης από το εργατικό ατύχημα που του συνέβη στις 15 Απρίλη του 2021, κατά την παροχή της εργασίας του στην εργοδότρια εταιρεία. Το δικαστήριο δικαιώνει τον συνάδελφο πως για το εργατικό ατύχημα υπεύθυνος ήταν ο εργοδότης και υποχρεώνει αυτόν στην καταβολή του ποσού των 11.043,53 ως αποζημίωση για ηθική βλάβη, με τα 2000 ευρώ να είναι άμεσα εκτελεστέα.
Σημαντικό να τονίσουμε πως το δικαστήριο δεν αναγνωρίζει μόνο την ευθύνη του εργοδότη εφόσον το ατύχημα προκλήθηκε από ενέργεια ή παράλειψη του εργοδότη, αλλά καλύπτει και την περίπτωση της ειδικής αμέλειας, κατά την οποία το ατύχημα έγινε γιατί δεν τηρήθηκαν διατάξεις ισχυόντων νόμων, διαταγμάτων ή κανονισμών περί των όρων ασφαλείας. Μάλιστα η απόφαση του δικαστηρίου αναφέρει αυτολεξεί “Φορώντας κράνος, ιδιοκτησίας του, όχι όμως και πανωφόρι κατάλληλο για την προστασία του, με το οποίο δεν τον είχε εφοδιάσει ο νόμιμος εκπρόσωπος της”. Κάνει ξεκάθαρη και επισημοποιεί σε δικαστικό βαθμό την ευθύνη του εργοδότη για την παροχή των Μέσων Ατομικής Προστασίας. Εφαρμόζει λοιπόν στην πράξη τον ν. 4611/2019 όπου ο εργοδότης καθίσταται πάντοτε υπεύθυνος για την παροχή του κατάλληλου προστατευτικού εξοπλισμού, συγκαταλέγοντας και το μπουφάν μηχανής με πιστοποιημένα προστατευτικά (πανωφόρι κατάλληλο όπως αναφέρει) στα απαιτούμενα Μ.Α.Π. Κάτι που σημαίνει πως η ένταση της βίας του ατυχήματος με το σπάσιμο του χεριού του συναδέλφου, πιθανώς να είχε αποφευχθεί. Σε κάθε περίπτωση αποδεικνύονται, όλα αυτά που τόσα χρόνια επικαλούμαστε για τη φύση των εργατικών ατυχημάτων, πως δεν είναι απλώς τροχαία ατυχήματα, αλλά συμβαίνουν εν ώρα δουλειάς με την ευθύνη να βαραίνει τους εργοδότες.
Το δικαστήριο αναγνωρίζει επίσης, πως το πραγματικό ωράριο εργασίας είναι αυτό που προκύπτει από τα ανεπίσημα προγράμματα και όχι αυτό που είχε αναρτηθεί στην ΕΡΓΑΝΗ. Αναφέρει η απόφαση” Επισημαίνεται ότι το αναγραφόμενο στη σύμβαση ωράριο απασχόλησης του ενάγοντος κάθε Δευτέρα και Τρίτη από τις 17.00 έως τις 21.00 δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα” Και σε δεύτερο σημείο επισημαίνει ξανά ¨ Η εταιρία προσέλαβε εκ νέου τον ενάγοντα με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου με τους ίδιους ως άνω όρους και συμφωνίες, ανεξαρτήτως και πάλι του μη ανταποκρινόμενου στην πραγματικότητα αναγραφόμενου ωραρίου απασχόλησής του”. Καταρρίπτει έτσι στην πράξη την τακτική των εργοδοτών να εισφοροδιαφεύγουν με την ανασφάλιστη εργασία να είναι κανόνας και η κλοπή των ενσήμων μας ένας “εργοδοτικός νόμος” με τη βούλα του κράτους. Μια προσφιλής τακτική των εργοδοτών για όσους/όσες δουλεύουμε σε καταστήματα εστίασης που,οι εργοδότες κατά κόρον δεν δηλώνουν τις πραγματικές ώρες εργασίας, αλλά πάντα λιγότερες από αυτές που πραγματικά είναι. Μην αποδίδοντας έτσι τα πραγματικά δεδουλευμένα αφού προσαυξήσεις, επιδόματα και δώρα είναι λιγότερα από αυτά που αντιστοιχούν στις πραγματικές ώρες εργασίας. Ταυτόχρονα το δικαστήριο επιδίκασε χρηματική αποζημίωση για τη χρήση και συντήρηση του δικύκλου που ήταν ιδιοκτησίας του συναδέλφου, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά το ορθολογικό, οφθαλμοφανές και πάγιο επιχείρημα του σωματείου που κερδήθηκε με τον ν. 4611/2019, πως τα έξοδα χρήσης και συντήρησης βαραίνουν τον εργοδότη.
Ο αγώνας στο Manollo GROUP έδειξε πως αν κάποιος αγωνίζεται, οργανώνεται και διεκδικεί με τη βοήθεια του σωματείου μπορούν να παρακαμφθούν χιλιομετρικές αποστάσεις και νομοί. Με συγκρότηση, επιμονή και συλλογική δράση μπορούμε να νικήσουμε το φόβο και να οργανωθούμε στους χώρους δουλειάς, από εμάς για εμάς. Από την Αθήνα και σε κάθε σημείο της Ελλάδας να βάλουμε φρένο στις ορέξεις των αφεντικών παλεύοντας για τα δίκαια αιτήματα του επαγγέλματος και του σωματείου μας.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΔΡΟΜΟΥ
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
ε
