Manollo Group. Το ταξικό καθρέφτισμα μιας ασύδοτης, γενικευμένης συνθήκης.
Η σωρεία των εργοδοτικών αυθαιρεσιών που λαμβάνουν χώρα στο 24ωρης λειτουργίας κατάστημα «Manollo Group» στο Βόλο φαίνεται πως έδωσαν τέτοιον «αέρα στα πανιά» του εργοδότη ώστε να πράττει ως σύγχρονος τσιφλικάς της περιοχής που θεωρεί ότι έχει δούλους -αντί για εργάτες- στην δούλεψή του. Η χρησιμοποίηση μέσων/πρακτικών της «νύχτας» προκειμένου να καταστείλει διεκδικήσεις συναδέλφου διανομέα -ύστερα από εργατικό ατύχημα τα μεσάνυχτα της 15ης Απριλίου- αποκάλυψε το στυγνό εξουσιαστικό προφίλ ενός αυταρχικού νταή. Ας πάρουμε το χρονικό στην πόλη του Βόλου με την σειρά και ας δούμε πως από την υποδηλωμένη/ανασφάλιστη εργασία και την μη τήρησης της εργατικής νομοθεσίας η εργοδοτική πλευρά μπορεί να περάσει στην τρομοκράτηση, τον εκβιασμό και τον εκφοβισμό τόσο των συναδέλφων που διεκδικούν, όσο, ακόμη και των οικογενειών τους.
Το χρονικό της υπόθεσης: Το περιστατικό που πυροδότησε τις εξελίξεις της εργοδοτικής τρομοκρατίας είχε να κάνει με το εργατικό ατύχημα που συνέβη τα μεσάνυχτα της 15ης Απριλίου στον συνάδελφο μας λίγο πριν την λήξη της βάρδιας του με τον υπαίτιο οδηγό να τον εγκαταλείπει στο δρόμο και να εξαφανίζεται. Στην μεταφορά του στο «Αχιλλοπούλειο Νοσοκομείο Βόλου» με πολλαπλά τραύματα και αιμάτωμα στο κεφάλι, υποβάλλεται σε χειρουργική επέμβαση στον διαλυμένο του αγκώνα. Η πλευρά της εργοδοσίας σε πρώτο χρόνο δεν αναγνώριζε καν τον εργαζόμενό της σε μια πρωτοφανή έλλειψη στοιχειώδους ανθρωπισμού. Σε δεύτερο χρόνο και ενόψει της επιθεώρησης δεν αναγνώρισε το ατύχημα ως εργατικό και με «όπλο» την υποδηλωμένη και ανασφάλιστη εργασία επικαλέστηκε πως ο διανομέας δεν εργαζόταν την ώρα του τροχαίου και ήταν εκτός ωραρίου. Θεώρησε πως εξαντλεί την καλοσύνη της και κάνει χάρη στον συνάδελφο διανομέα με την κουτοπόνηρη προσωπική συμφωνία που του προτείνει, να τον βγάλει σε άδεια λόγω covid 19.
Σε αυτό το σημείο επιβάλλεται να αναφέρουμε πως τα περισσότερα εργατικά ατυχήματα στο επάγγελμά μας αλλά και σε κάθε επάγγελμα, συμβαίνουν στο τέλος της βάρδιας όταν είμαστε πλέον εξαντλημένοι/ες. Κατά την διάρκεια της νύχτας, ύστερα από πολύωρη οδήγηση, οι συνάδελφοι πιέζονται σωματικά και ψυχολογικά και η πιθανότητα πρόκλησης εργατικών ατυχημάτων αυξάνεται επικίνδυνα. Σε αυτή την εντατικοποιημένη εξίσωση αν προσθέσουμε τους απρόσεκτους, τους «βιαστικούς» και κυρίως τους ασυνείδητους οδηγούς που επιστρέφουν από τη διασκέδαση άλλοι ζαλισμένοι και άλλοι μεθυσμένοι, θα μπορέσουμε να αντιληφθούμε την θέση των συναδέλφων που δίνουν τον αγώνα τους εκείνες τις ώρες για ένα πετσοκομμένο μεροκάματο.
Το παράδειγμα του συναδέλφου στο κατάστημα του Manollo Group είναι χαρακτηριστικό των ατυχημάτων που συμβαίνουν καθημερινά. Η εργοδοτική πλευρά είναι υποχρεωμένη να δηλώνει κάθε εργατικό ατύχημα στον ΕΦΚΑ, είναι ευθύνη της να λαμβάνει όλα τα αναγκαία μέτρα για την πρόληψη και την αποφυγή των ατυχημάτων. Ωστόσο, αυτό που έκανε ο ιδιοκτήτης του Manollo Group ήταν να επιτεθεί με τραμπούκικο τρόπο στον συνάδελφο διανομέα όταν αυτός αρνήθηκε την πρόταση να πάρει προσχηματικά άδεια λόγω covid 19. Ο συνάδελφος δεν υποχώρησε στις εργοδοτικές πιέσεις και προσέφυγε στην επιθεώρηση εργασίας για να χαρακτηριστεί το ατύχημα εργατικό και να αποζημιωθεί σύμφωνα με την εργατική νομοθεσία. Με την γνωστοποίηση της τριμερούς συνάντησης στην επιθεώρηση εργασίας για τις 8 Ιουνίου 2021, ο εργοδότης προβαίνει σε απειλές και εκβιασμούς στον συνάδελφο, ενώ κάνει «επίσκεψη» ακόμη και στον χώρο εργασίας του πατέρα του για να συνεχίσει το τραμπούκικο έργο του. Με περίσσιο θάρρος ο συνάδελφος δε κάνει πίσω, προχωράει στην καταγγελία ενώ εργαζόμενοι και εργαζόμενες της πόλης τον στηρίζουν την μέρα της τριμερούς συνάντησης η οποία είχε λάβει νέα ημερομηνία για τις 16 Ιουνίου 2021.
Το επόμενο περιστατικό εκφοβισμού του συναδέλφου συνέβη στις 30 Ιουνίου 2021 όταν πηγαίνει στο λογιστήριο της επιχείρησης για να δηλώσει την άδεια ως αναρρωτική. Ο εργοδότης όταν αντιλήφθηκε την παρουσία του, τον πλησίασε και δε δίστασε να τον φτύσει και να κινηθεί απειλητικά εναντίον του, αδιαφορώντας για το χειρουργημένο του χέρι.
Οι συνθήκες εργασίας στην επιχείρηση του Manollo Group: Οι πληροφορίες που δημοσιεύονται για τις συνθήκες εργασίας στο κατάστημα αναφέρουν πως κυριαρχεί η υποδηλωμένη/ανασφάλιστη εργασία. Οι περισσότεροι εργαζόμενοι είναι ασφαλισμένοι για δύο 4ωρα την βδομάδα με τον πραγματικό χρόνο εργασίας τους να ξεπερνά τις 40-48 ώρες την εβδομάδα. Μάλιστα, το αφεντικό της επιχείρησης φέρεται να έχει στην διάθεση του εργατικό δυναμικό που πληρώνεται με το κομμάτι (0,90 ανά παραγγελία) και όχι με την ώρα ή την ημέρα όπως ορίζει η εργατική νομοθεσία. Οι όροι και οι συνθήκες εργασίας επιβάλλονται εξ’ ολοκλήρου από τον σύγχρονο τσιφλικά του Manollo Group που με αυτόν τον τρόπο μπορεί να διαγράφει μονοκοντυλιά εργατικές νομοθεσίες και να συγγράφει/ υπογράφει μονομερώς νέες δικές του. Σε αυτή την παράτυπη/παράνομη «συμφωνία» της πληρωμής με το κομμάτι αυξάνεται κατακόρυφα η πιθανότητα εργατικού ατυχήματος καθώς όταν το μεροκάματο εξαρτάται από την ταχύτητα που θα καθορίσει το σύνολο των παραγγελιών, η οδήγηση προφανώς γίνεται περισσότερο απρόσεκτη και επικίνδυνη.
Η περίπτωση του Βόλου καθρεφτίζει μια γενικευμένη συνθήκη: Μέσα σε τέτοιες λογικές εργοδοτικής αυθαιρεσίας και παρανομίας, ο εργοδότης του Manollo Group δεν έχει συνηθίσει οι εργαζόμενοι της επιχείρησής του να αντιδρούν και να διεκδικούν την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας. Σε ασφυκτικά περιβάλλοντα που κυριαρχούν οι λογικές της «κουμπαριάς», τα κλειστό κλαμπ των εργοδοτών επενδύουν στο στιγματισμό των εργαζομένων, ενώ οι προνομιακές σχέσεις τους με τους τοπικούς άρχοντες και τα τοπικά μέσα ενημέρωσης διαπλέκονται έντονα. Αξίζει να σημειώσουμε πως, στην περίπτωση του συναδέλφου, τοπικά δημοσιεύματα ανέφεραν ότι ο εργοδότης κατέθεσε μήνυση στο Αστυνομικό Τμήμα Βόλου «για απειλή, εξύβριση, σωματικές βλάβες και εκβίαση» ενώ δεν είχε κοινοποιηθεί οποιοδήποτε έγγραφο στον ίδιο τον εργαζόμενο. Η κυκλοφορία δημοσιευμάτων από τοπικά μέσα που υιοθετούν την αφήγηση του αφεντικού του Manollo καταδεικνύουν την εργοδοτοκινούμενη πρακτική τους.
Σε όλα τα παραπάνω προστίθεται και η οργανική σχέση που πολλοί ιδιοκτήτες καταστημάτων εστίασης είτε έχουν είτε διαδίδουν πως έχουν με ανθρώπους του υποκόσμου. Πρόκειται για μια πρακτική διευθέτησης των εργατικών διαφορών με πολλαπλά οφέλη καθώς στοχεύει στη διάχυση του φόβου και την φίμωση των αντιστάσεων. Ανάλογα περιστατικά βλέπουν συχνά το φως της δημοσιότητας, τα αντιμετωπίζουμε σε όλες τις πόλεις της χώρας και ανά τακτά χρονικά διαστήματα απασχολούν και το σωματείο μας.
Η αντιστροφή της πραγματικότητας είναι μια πάγια εργοδοτική μέθοδος με την οποία ερχόμαστε μονίμως αντιμέτωποι στις εργατικές διαφορές. Όμως πρόκειται για μια αναμενόμενη συνθήκη που έχουμε μάθει να αντιμετωπίζουμε με ηρεμία και να αποδομούμε μεθοδικά και με ψυχραιμία.
Ως σωματείο χαιρετίζουμε την διεκδικητική στάση του συναδέλφου στο Βόλο και συντασσόμαστε δίπλα του στο αγώνα του ενάντια στην υποτίμηση της εργασίας και της ζωής μας. Ξέρουμε πολύ καλά πως από την Αθήνα μέχρι τον Βόλο, οι νομοθετικές ρυθμίσεις που ευνοούν την μερική απασχόληση, την ευελιξία στην εργασία, η υποστελέχωση των Σ.ΕΠ.Ε και των κλιμακίων ελέγχου της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, το «κράτος εν κράτη» που χτίζουν οι εργοδότες στις επιχειρήσεις τους, αποτελούν κομμάτια του παζλ που οδηγούν στην εργοδοτική τρομοκρατία.
Για την εργατική τάξη, για τους αγώνες και την ιστορία μας δεν υπάρχουν αδιέξοδα.
Εμείς οι εργαζόμενοι κάνουμε πάντοτε το πρώτο βήμα, νικάμε το φόβο, σπάμε τη σιωπή και ορθώνουμε το ανάστημά μας όπως έπραξε ο συνάδελφός μας στο Manollo Grουp. Ο φαύλος κύκλος του φόβου και της σιωπής σπάει με την ενημέρωση, με την δημοσιοποίηση, τη κοινωνικοποίηση, την συλλογική αντίσταση, την οργάνωση, την αλληλεγγύη και τις παρεμβάσεις στους χώρους δουλειάς. Ο φαύλος κύκλος της σιωπής σπάει με την καταγγελία, την προσφυγή στην επιθεώρηση εργασίας και το δικαστήριο. Από την Αθήνα μέχρι τον Βόλο αλλά και σε ολόκληρη την χώρα οι μικροί και οι μεγάλοι καθημερινοί μας αγώνες ανοίγουν το γκάζι των συλλογικών μας διεκδικήσεων και πατάνε το φρένο στην εργοδοτική ασυδοσία και τρομοκρατία.
Ως σωματείο, από τα πρώτα μας βήματα μέχρι και σήμερα εμπνεόμαστε από την ιστορία της εργατικής τάξης σε κάθε γωνιά της χώρας. Εμπνεόμαστε από τους αγώνες των εργατών του Βόλου των περασμένων αιώνων, από τις ρίζες του εργατικού κινήματος αυτού του τόπου. Εμπνεόμαστε από τους οραματιστές της εφημερίδας «Εργάτης» του 1907, από το διαχρονικά πρωτοποριακό Εργατικό Κέντρο Βόλου του 1908.
Εμπνεόμαστε από το παρελθόν, οργανωνόμαστε και παλεύουμε στο παρόν, οραματιζόμαστε το μέλλον. Παίρνουμε δύναμη και κουράγιο από τους μικρούς και τους μεγάλους αγώνες της τάξης μας σε κάθε γωνιά της χώρας. Και γνωρίζουμε από πρώτο χέρι πως η έννοια του δίκαιου για το αστικό κράτος και τα αφεντικά ήταν ανέκαθεν ρευστή για να μπορεί να εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους. Όμως για μας η έννοια του δίκαιου είναι δεδομένη και εμπεριέχεται σε μια απλή πρόταση που καταλαβαίνουν όλοι όσοι κινούν τα γρανάζια της καπιταλιστικής μηχανής: «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη».
Χαιρετίζουμε τους ταξικούς μας αδερφούς, τις ταξικές μας αδερφές και τον αγώνα τους στον Βόλο με ένα στίχο του Κ. Χατζόπουλου από το όχι και τόσο μακρινό 1908.
Γεια σου
βολιώτικη αργατιά
ότι συ άνοιξες το δρόμο.
Πρωτοβάθμιο Ομοιοεπαγγελματικό Σωματείο για ταχυμεταφορείς, ταχυδιανομείς και υπαλλήλους εξωτερικών εργασιών με δίκυκλο «Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου»
Ιούλιος 2021
