Διακήρυξη της συνέλευσης που προετοίμασε το καταστατικό
Εμείς που δουλεύουμε με μηχανάκι έχουμε συνείδηση της εκμετάλλευσης που υφιστάμεθα στις δουλειές.
Έχουμε συνείδηση ότι η εκμετάλλευση σε βάρος μας δεν οφείλεται στην ¨κακή τύχη μας.
Αλλά στο γεγονός πως είμαστε εργάτες, όπως ακριβώς εκατομμύρια άλλοι και άλλες σ᾽ αυτήν, την πόλη, σ᾽ αυτήν την χώρα, σ᾽αυτόν τον κόσμο.
Έχουμε συνείδηση κι αυτού ακόμα, που είναι το πιο σημαντικό: πως όσο σαν εργάτες μένουμε ο καθένας μόνος του, χωρίς διαρκή αλληλεγγύη, χωρίς αμοιβαία εμπιστοσύνη, χωρίς κοινούς δυναμικούς αγώνες και διεκδικήσεις, η σε βάρος μας εκμετάλλευση θα γίνεται όλο και πιο βαριά, όλο και πιο σκληρή.
Κανείς δεν μας χαρίζει τίποτα, κανείς δεν χάρισε ποτέ τίποτα στην τάξη μας.
Κανείς δεν λυπάται όσους συμπεριφέρονται σαν ηττημένοι πριν καν δώσουν τις μάχες τους.
Σ᾽έναν κόσμο που η ανισότητα είναι νόμος, σ᾽έναν κόσμο που οι αληθινοί του πλούτου, οι εργάτες και οι εργάτριες, δικαιούνται μόνο να απολαμβάνουν την φτώχεια τους, οι εργατικές οργανώσεις χωρίς ενδιάμεσους, γραφειοκράτες και ιεραρχίες, είναι ο δρόμος της αξιοπρέπειας.
Είναι ο μόνος δρόμος για έμας που δουλεύουμε με μηχανάκι είναι ο μόνος δρόμος για όλους τους εργάτες του κόσμου.
Δεν θέλουμε άλλο να ανταλάσουμε τη ζωή μας με μια αμφίβολη επιβίωση.
Δεν θέλουμε άλλο να καταπίνουμε τα δίκια μας. Δεν θέλουμε άλλο να σωπαίνουμε και να υπομένουμε.
Γι᾽αυτό δημιουργούμε σωματείο το οποίο θα καλύπτει όλους όσους και όσες δουλεύουν με μηχανάκι στην Αθήνα και στον Πειραιά.
Δεκέμβρης 2006
