«Ο κος Βαρζακάκος για τους φίλους κος Τάκης, πρώην στέλεχος της ACS µεταπήδησε στη Γενική Ταχυδροµική (ΓΤ) αρχικά ως σύµβουλος διοίκησης του πρώην προέδρου Σπύρου Μαρτίνου και στη συνέχεια µαζί µε έναν από τους συνεταίρους του τελευταίου, τον κο Παπαγεωργίου, απέκτησαν τα ηνία της εταιρείας.
Με αυτή την απόλυτα µεθοδευµένη κίνηση απέδειξε την επιχειρηµατική του ‘’ποιότητα’’, έδωσε ‘’µαθήµατα’’ στην αγορά της ελεύθερης οικονοµίας κι απέσπασε από την Quest Συµµετοχών του κου Φέσσα, ένα µεγάλο µέρος του πελατολογίου της, αλλά και αρκετούς συνεργάτες της.
Όταν µιλάµε για συνεργάτες εννοούµε τους πράκτορες της ACS που στις αρχές του 2004 χάρις στις έγκαιρες παρεµβάσεις του κου Παπαγεωργίου, που διατηρούσε άριστες σχέσεις µαζί τους και έχαιρε της εµπιστοσύνης τους, µεταπήδησαν από το άρµα του κου Φέσσα στο άρµα της Γενικής Ταχυδροµικής του πρώην συνεργάτη και νυν αντιπάλου κου Βαρζακάκου. Ήταν η περίοδος που η Γενική Ταχυδροµική βρέθηκε στην πρώτη θέση και η ACS έπεσε στη δεύτερη, χάνοντας σχεδόν το 60% του τζίρου της.
Εδώ πρέπει να επισηµάνουµε πως λίγο µετά την ίδρυσή της η ΓΤ µετατράπηκε σε εταιρεία δορυφόρος της ACS. Οι άριστες σχέσεις της ACS και της Γενικής Ταχυδροµικής µέχρι τη διάσπαση του 2004 αποδεικνύονται και από το γεγονός πως ένα από τα πρώτα franchise της ACS στη Λ. Αλεξάνδρας δόθηκε στους Μαρτίνο και Βεργιόπουλο της ΓΤ (πρώην υπαλλήλων της ACS) προκειµένου να ισχυροποιηθούν οι δεσµοί της τότε πολλά υποσχόµενης συνεργασίας. Επίσης, το 1999 η ΓΤ µεταφέρθηκε στο πρώην HUB (κέντρο διαλογής) της ACS στην οδό Λεβαδείας 9 στη Μεταµόρφωση.»*1
‘Eντεκα χρόνια έχουν περάσει από το «στο ρελαντί 19» και ο κος Βαρζακάκος συνεχίζει το ίδιο βιολί. Ανοίγει, κλείνει καταστήµατα, ανεβοκατεβάζει αχυράνθρωπους, καταγγέλλει συµβάσεις των κερδοφόρων πρακτορείων και τα παίρνει στα χέρια του, απολύει, εντατικοποιεί την εργασία, ρίχνει τους µισθούς πουλάει πάλι µητρικά καταστήµατα. Σε κάθε τέτοια δοσοληψία τα δικαιώµατα µας µπαίνουν στο πάγκο του χασάπη. Το προσωπικό υφίσταται εκκαθάριση και απολύονται όσοι δεν δεχόµαστε να απωλέσουµε τα δικαιώµατά µας, µείωση του µισθού µας, δυσµενείς µεταθέσεις ή όσοι έχουν στιγµατιστεί για συνδικαλιστική δράση. Με αυτό τον τρόπο πολλοί αναγκάζονται να υπογράψουν. Όµως, κανείς δεν εγγυάται πως ο εκάστοτε πράκτορας δεν θα βαρέσει κανόνι και η προϋπηρεσία µας ξαφνικά θα χαθεί και µαζί της η αποζηµίωσή της. Στο παρελθόν, για παραδείγµα, στο κατάστηµα Ζωγράφου έχασαν τα λεφτά της αποζηµίωσης, όταν ο πράκτορας βάρεσε κανόνι. Το νέο προσωπικό προσλαµβάνεται µε συµβάσεις ορισµένου χρόνου. Η τακτική αυτή εγκαθιδρύει µια διαρκή κατάσταση αβεβαιότητας για το αύριο και οδηγεί στο ξεζούµισµα των εργαζοµένων. Η ανασφάλεια, η εντατικοποίηση και ο στυγνός εκβιασµός της ανεργίας, επιχειρούν να φιµώσουν κάθε φωνή που ψάχνει το δίκιο της. Η κατάσταση αυτή δεν αλλάζει αν δεν δηµιουργήσουµε αντιστάσεις στον εργασιακό µας χώρο. Η λύση δεν είναι η αναζήτηση νέας εργασίας.
Ο Κος Βαρζακάκος δεν είναι ο µόνος εργοδότης που φέρεται µε αυτό τον τρόπο. Από την αρχή της οικονοµικής κρίσης και οι υπόλοιπες µεγάλες εταιρείες της ταχυµεταφοράς-ταχυδρόµησης (acs, ελτα κούριερ και speedex) εφάρµοσαν αντίστοιχες τακτικές. Η πίτα των κερδών µεγάλωσε εκθετικά µετά την µνηµονιακή απελευθέρωση της ταχυδροµικής αγοράς*2. και στην κούρσα του αδυσώπητου ανταγωνισµού µεταξύ των εταιρειών το µάρµαρο θα το πλήρωναν πρωτίστως οι εργαζόµενοι στα franchise. Μετά από 12 χρόνια µνηµονίων και επίθεσης στον µισθό και τα δικαιώµατά µας, τα δύο χρόνια λοκντάουν έφεραν απίστευτα κέρδη στις εταιρείες κούριερ. Μαζί τους εκτοξεύτηκε και ο ανταγωνισµός των εταιρειών. Ένας ατέρµονος κύκλος εκµετάλλευσης, υποτίµησης δικής µας και κερδοφορίας δική τους. Η ιστορία επαναλαµβάνεται ως τραγωδία. Οι ταχυµεταφορείς των καταστηµάτων franchise είµασταν, για άλλη µια φορά πιο εκτεθιµένοι. Η εργασία µας υποτιµάται βάναυσα και κυριαρχούν η επισφάλεια και η εργοδοτική τροµοκρατία.
Τα αφεντικά των ταχυµεταφορών δεν είναι ούτε εχθροί ούτε φίλοι. Το συµφέρον είναι αυτό που καθορίζει τις συµµαχίες τους. Από κοινού, εκµεταλλευόµενοι τα νοµοθετικά κενά, προώθησαν και διατηρούν το µοντέλο των κάτεργων που λέγονται franchise. Σε αυτά τα καταστήµατα οι εργαζόµενοι δουλεύουµε µε µισθούς χαµηλότερους από των συναδέλφων µας στις µητρικές. Από κοινού φροντίζουν ώστε οι µητρικές να αποφεύγουν τις υποχρεώσεις τους απέναντι στους εργαζόµενους κρυπτόµενες πίσω από το φερετζέ του franchise. Εκτός των άλλων τα σωµατεία εργαζοµένων των µητρικών δεν αντιπροσωπεύουν τους εργαζόµενους από τα franchise µε συνέπεια οι εργαζόµενοι να είναι εκτεθειµένοι στις αυθαιρεσίες και στις κακοτοπιές της εργοδοσίας.
Η περίπτωση της ΓΤ είναι χαρακτηριστική. Η εταιρεία έφτασε να έχει άνω των 260 καταστηµάτων στην Ελλάδα, 4 καταστήµατα στην Κύπρο, 7 καταστήµατα στη Βουλγαρία, 1 κατάστηµα στην Ρουµανία και 1 στη Β. Μακεδονία. Η αυτοκρατορία της χτίστηκε και χτίζεται στην στρατηγική της δηµιουργίας καταστηµάτων franchise, στελεχωµένα µε αχυράνθρωπους, όπου η µητρική έχει τον απόλυτο έλεγχο και απόλυτη ασυλία από τους κρατικούς θεσµούς να κάνει τα κόλπα της µε τις αγοροπωλησίες, στο όνοµα της ελεύθερης αγοράς. Η πραγµατικότητα, όµως δεν έχει και τόση ελευθερία. Για την µητρική οι εργαζόµενοι είµαστε αναλώσιµα εξαρτήµατα µιας θηριώδης µηχανής που µε καύσιµα την ανθρώπινη εργασία µας συσσωρεύει κέρδη σε 4 χώρες.
Το σχέδιο αναδιάρθρωσης της ΓΤ είναι µια διαρκή κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τους εργαζόµενους*3. Μόλις παρθεί η απόφαση για µία νέα αγοροπωλησία, οι εργαζόµενοι, κατά µόνας, καλούµαστε να υπογράψουµε νέα σύµβαση, στο νέο εργοδότη χωρίς καµία εγγύηση για το µέλλον µας. Απαιτούν να βάλουµε πλάτη και να µειωθεί ο µισθός µας,αν θέλουµε να συνεχίσουµε στο «άρµα της ΓΤ». Αν αυτό δεν είναι στυγνός εκβιασµός τότε τι είναι; Την ίδια στιγµή, οι πελάτες, τα οχήµατα, τα καθήκοντα µας, τα voutser, το λογότυπο της επιχείρησης, παραµένουν ίδια, όπως ήταν µε την µητρική.
Ταυτόχρονα και παράλληλα µε όλα αυτά προχωράει και σε στοχευµένες απολύσεις*4. Απολύσεις έµπειρων εργαζοµένων, που έχουν µεταφέρει ασταµάτητα για χρόνια χιλιάδες αντικείµενα της εταιρείας, αλλά έχουν το ελάττωµα να απεργούν, να διεκδικούν να µην κλείνουν το στόµα τους στις αδικίες και στις αυθαιρεσίες της επιχείρησης και δεν σκύβουν το κεφάλι στις παράλογες απαιτήσεις της. Οι τελευταίες απολύσεις των συναδέλφων Γ.Π από το κατάστηµα της Κηφισιάς και του Β.Β από το κατάστηµα Δάφνης/Ζωγράφου είναι απόλυτα εκδικητικές µε στόχο να εξασφαλίσουν την σιωπή όλων των εργαζοµένων. Κάποιοι εργαζόµενοι έχουν το σθένος και διεκδικούν επαναπρόσληψη και δικαιώνονται από τα αστικά δικαστήρια, µιας και οι απολύσεις είναι εξόφθαλµα εκδικητικές. Η εταιρεία πληρώνει και επαναπροσλαµβάνει του συναδέλφους. Στον συνολικό λογαριασµό η εταιρεία βγαίνει κερδισµένη. Οι περισσότεροι εργαζόµενοι αηδιασµένοι από την τακτική της εταιρεία προτιµούν να ψάξουν εργασία αλλού. Αυτοί που εξαναγκάζονται να συνεχίσουν, για να µην έχουν την τύχη των απολυµένων, σιωπούν στις αδικίες εις βάρος τους και στις µισθολογικές τους απώλειες, ενώ οι νεοπροσληφθέντες κοστίζουν ακόµη λιγότερο..
Η Γενική Ταχυδροµική, έχει βρεθεί στο παρελθόν συχνά µε την πλάτη στον τοίχο και ποτέ δεν είναι αργά να ξαναβρεθεί. Ο κάθε εργαζόµενος µόνος του είναι µια σταγόνα στον ωκεανό, όλοι µαζί ή τουλάχιστον οι περισσότεροι είµαστε ο ωκεανός. Φωτεινό παράδειγµα αποτελεί ο αγώνας που είχε δοθεί στην ACS Αγ. Παρασκευής στα τέλη 2009 αρχές 2010. Η ιστορία µια από τα ίδια. Βρισκόµαστε στην αρχή της κρίσης, το κατάστηµα franchise της Α. Παρασκευής βαράει κανόνι. Οι εργαζόµενοί µένουν απλήρωτοι. Ο νέος πράκτορας δεν αναγνωρίζει οικονοµικές υποχρεώσεις, ενώ η µητρική σφυρίζει αδιάφορα. Οι εργαζόµενοι έρχονται σε επαφή µε εργαζόµενους από άλλα καταστήµατα της acs και µε το ΣΒΕΟΔ, προχωρούν σε οµαδική καταγγελία και όλοι µαζί σε παρεµβάσεις στο κατάστηµα και σε αποχή από την εργασίας τους µέχρι να πληρωθούν. Παράλληλα, εργαζόµενοι από άλλα καταστήµατα δεν δείχνουν καµία προθυµία να βγάλουν το έργο των συναδέλφων που αγωνίζονται και µε τον στάση τους συµπαραστέκονται στους συναδέλφους τους. Όταν πάει να δοθεί η εργασία σε άλλο γειτονικό κατάστηµα (Χαλάνδρι), συνεχίζουµε όλοι µαζί µε απεργιακό αποκλεισµό του καταστήµατος στο Χαλάνδρι µε την στήριξη και των εκεί συναδέλφων. Μετά από λίγες µέρες τελικά ως δια µαγείας εµφανίζεται µεγαλοστέλεχος της µητρικής και καταβάλλει όλα τα δεδουλευµένα. Ο αγώνας λήγει µε επιτυχία και χαµόγελα, αποδεικνύοντας πως το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα µαζί δυο τσακίζουν κόκκαλα.
Συνάδελφοι, ακούγεται τετριµµένο, αλλά ο συλλογικός αγώνας είναι δοκιµασµένη και πετυχηµένη συνταγή για να αντισταθούµε στο καθεστώς της επισφάλειας και της τροµοκρατίας, των εκδικητικών απολύσεων, στο καθεστώς πως είµαστε όλοι αναλώσιµοι. Δοκιµασµένη συνταγή για να εργαζόµαστε χωρίς να εξοντωνόµαστε και να πληρωνόµαστε µε αξιοπρεπή µισθό. Η συναδελφικότητα, η αλληλεγγύη, η ενσυναίσθηση πως βράζουµε όλοι στο ίδιο καζάνι, το δίκιο του αγώνα µας, η στήριξη, η συµµετοχή και η οργάνωση, στην επιτροπή εργαζοµένων στην ΓΤ και στο σωµατείο µας ΣΒΕΟΔ κάνουν τα χέρια µας γροθιές. Υψωµένες γροθιές ικανές να στριµώξουν τον αντίπαλο στο τοίχο και να γκρεµίσουν κάθε στυγνό εκβιασµό.
κοινά δικαιώµατα και ενιαίο µισθολόγιο για όλους τους εργαζόµενους στην γενική ταχυδροµική
επαναπροσληψη του συναδελφου γ.π από το καταστηµα Κηφισιας
επαναπροσληψη του συναδελφου β.β απο το καταστηµα Δάφνης/Ζωγραφου
[1] Eφηµερίδα «στο ρελαντί» Δεκέµβρης 2011, τεύχος 19 “Η Γενική Ταχυδροµική ως καθρέφτης των ταχυµεταφορών”. [2] απελευθέρωση της ταχυδροµικής αγοράς έγινε το 2013. Αυτό σήµαινε πως α) έσπασε το µονοπώλιο των ΕΛΤΑ να ορίζουν τις ελάχιστες τιµές των αποστολών κάτω από τις οποίες δεν µπορεί να πουλάει κανείς. Β) Οι εταιρείες κούριερ µπορούν να διακινούν και φακέλους κάτω των 50 γραµµαρίων γ) Οι εταιρείες θα µπορούσαν να κάνουν εκτεταµένες συµβάσεις και µε το στενό δηµόσιο τοµέα (υπουργεία, υπηρεσίες) [3] Παραδείγµατα από την διαρκή κατάσταση εκτακτης ανάγκης, που την ακολουθεί και η µείωση µισθού…
α. Κατ/µα Χαλανδρίου: Το 2021 η µητρική εξαγόρασε το καταστηµα από τον πράκτορα, που χρωστούσε στους εργαζόµενους και το µεταφέρει στον Σταυρό Αγ. Παρασκευής. Τον Οκτώβρη του 2022 πουλιέται σε άλλον πράκτορα και µεταφέρεται στο Χαλάνδρι στο παλίο κατάστηµα που µέχρι τότε λειτουργούσε ως ρεσεψιόν.
β. Κατ/µα Γλυκά Νερά – Παιανία: Το 2021 ο πράκτορας βάρεσε κανόνι και το franchise το αγόρασε η µητρική, που το µετέφερε και αυτό στο Σταυρό. Το Νοέµβρη του 2022 το ξαναπουλάει σε νέο πράκτορα, που έχει και το franchise στο αεροδρόµιο. Με το νέο πράκτορα όσοι εργάζονταν στον τοµέα της Αγ. Παρασκευής µεταφέρθηκαν στο κατάστηµα της Μεσογείων 201.
γ. Κατ/µα Αγίου Μελετίου: Οκτώβρη 2022 πώληση σε πράκτορα.
δ. Γαλάτσι: πώληση σε πράκτορα πριν περίπου δύο µήνες. Η πλειονότητα των εργαζόµενων αρνήθηκε να υπογράψει στον πράκτορα και µεταφέρθηκαν σε άλλα καταστήµατα.
[4] Προτρέπουµε όλους τους συναδέλφους που θέλουν να έχουν γνώση των πεπραγµένων στις ταχυµεταφορές να σερφάρουν στο σάϊτ µας ξεφυλλίζοντας τα εξής τεύχη από την εφηµερίδα µας «στο ρελαντί»: #4 Οκτώβρης 2007, #11 Απρίλης 2009, #12 Καλοκαίρι 2009, #14 Φλεβάρης 2010, #16 Νοέµβρης 2010, #21 Νοέµβρης 2012, #22 Δεκέµβρης 2013, #24 Καλοκαίρι 2014, #28 Δεκέµβρης 2016, αλλά και τα νεότερα: #37 άνοιξη 2020, #40 Άνοιξη 2021, #42 Χειµώνας 2021-2022. [5] Για τον αγώνα ενάντια στην εκδηκιτική απόλυση του συναδέλφου Γ.Π µπορείτε να σερφάρεται στο σάιτ µας sveod.gr µε tag γενική ταχυδροµική.
