Η γενική ταχυδρομική αφού ολοκλήρωσε έναν μεγάλο κύκλο 150 περίπου απολύσεων, τον οποίο ονόμασε αναδιάρθρωση της εταιρίας, συνεχίζει με ένα νέο σχέδιο στο πλαίσιο των οραμάτων που έχει κατά καιρούς ο ιδιοκτήτης της, να μεταβιβάσει τα καταστήματά της σε δήθεν επιχειρηματίες – επενδυτές. Αυτοί οι δήθεν επιχειρηματίες που αναλαμβάνουν τα καταστήματα, δεν είναι κάτι διαφορετικό από τους γνωστούς προηγούμενους πράκτορες που πέρασαν από τη γενική ταχυδρομική, οι περισσότεροι από τους οποίους κινδυνεύουν ακόμα και με φυλακή. Αφού πρώτα χρέωσαν εργαζόμενους, ΕΦΚΑ και δημόσιο, στο τέλος ήρθε και η χαριστική βολή από την ίδια τη γενική ταχυδρομική, η οποία πήρε πίσω τα καταστήματα από τους πράκτορες και σε κάθε κατάστημα έστειλε κι από ένα μέιλ κατηγορώντας τους για υπεξαίρεση χρημάτων. Τόσο γνωστή τακτική που έχει γίνει συνήθειο μες στην εταιρία.
από τη μητρική σε franchise, πίσω στη μητρική και φτου κι απ’ την αρχή...
Η πρακτική των αγοραπωλησιών της γενικής ταχυδρομικής με πράκτορες franchise δεν είναι καθόλου καινούρια. Ήδη από το 2009 γίνονται συνεχείς μεταβιβάσεις καταστημάτων από τη μητρική σε πράκτορες και αντίστροφα, ενώ μάλλον και η ίδια η ύπαρξη της εταιρίας είναι αποτέλεσμα αγοραπωλησιών που αφορούσαν καταστήματα της ACS το μακρινό 2003. Όλες αυτές οι μεταβιβάσεις γίνονται στα πλαίσια του επιχειρείν και δεν έχουν άλλο σκοπό, παρά να αποφέρουν κέρδη στη μητρική και τους πράκτορες. Οι συμφωνίες που κάνουν οι επιχειρηματίες μεταξύ τους δεν είναι συμφωνίες μεταξύ φίλων, αλλά τακτικές κινήσεις στο πλαίσιο του ανταγωνισμού, όπου ο μεγάλος τρώει το μικρό κι ο μικρός προσπαθεί να γίνει μεγάλος στη θέση του μεγάλου. Μαντέψτε ποιος την πληρώνει..!
“σωστός” επιχειρηματίας ή μπροστινός της μητρικής, ίδιο είναι το αποτέλεσμα
Όλες αυτές οι αλλαγές είναι είτε πραγματικές, είτε πλασματικές. Στην πρώτη περίπτωση ένας επιχειρηματίας αγοράζει ένα κατάστημα από τη μητρική παίρνοντας μαζί και τους εργαζόμενους ή κάποιους από αυτούς. Κάθε επιχειρηματίας προφανώς δεν επενδύει για την ψυχή της μάνας του αλλά για να αυγατίσει το κεφάλαιό του. Δεδομένου ότι πρέπει να πληρώνει προμήθεια στη μητρική για τη χρήση της επωνυμίας, αναπόφευκτα προσπαθεί να βγάλει λεφτά από τη δουλειά και τις απολαβές των εργατών. Έτσι, δεν παίρνει μαζί παλιούς και ακριβούς συναδέλφους, αλλά προσλαμβάνει νέους με πολύ χειρότερους όρους. Γι’ αυτό σε κάθε μεταβίβαση καταστήματος αυξάνεται η ένταση της δουλειάς μας και μειώνονται οι απολαβές μας. Ύστερα μπορεί “ξαφνικά” η μητρική να ζητάει μεγαλύτερη προμήθεια από τον πράκτορα και “ξαφνικά” να τον βάζει μέσα, με αποτέλεσμα στο τέλος να του πάρει πίσω το κατάστημα...
Στην περίπτωση που η αλλαγή ιδιοκτήτη είναι πλασματική, δηλαδή που ο αγοραστής είναι μπροστινός της μητρικής εταιρείας τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Η γενική ταχυδρομική κάνει ένα ανακάτεμα της τράπουλας ξεσκαρτάροντας τους εργαζόμενους που ενοχλούν: δηλαδή παλιούς και ακριβούς συναδέλφους ή συναδέλφους που συνδικαλίζονται και διεκδικούν καλύτερους όρους εργασίας. Ύστερα ο δήθεν πράκτορας βαράει κανόνι και εμφανίζεται πάλι η μητρική εταιρία ως σωτήρας που σώζει την κατάσταση. Έτσι οι εργαζόμενοι προκειμένου να μη χάσουν μισθούς, άδειες, αποζημιώσεις και τελικά ακόμα και τη δουλειά τους, εξαναγκάζονται να υπογράψουν εκ νέου στη μητρική εταιρία με δυσμενέστερους όρους και πρέπει να είναι κι ευχαριστημένοι.
Να μην αφήσουμε τ’ αφεντικά να παίζουν μονόπολυ στις πλάτες μας
Τα παραδείγματα με τις παραπάνω πρακτικές των αφεντικών είναι ατελείωτα. Τα καταστήματα της Παιανίας, των Γλυκών Νερών, του Χαλανδρίου είναι από τα πιο πρόσφατα. Ούτε 2 χρόνια δεν πέρασαν από τότε που η μητρική τα πήρε πάνω της και ήδη τα ξαναπούλησε μετά από το απαραίτητο “φρεσκάρισμα”. Δηλαδή αφού ξεφορτώθηκε όσο μπόρεσε τους συνδικαλιστές και τους ακριβούς εργαζόμενους, αφού κατάφερε να μειώσει μισθούς και να επιβάλει χειρότερους όρους εργασίας. Παλιότερα παραδείγματα είναι του Ζωγράφου, της Αγίου Μελετίου, της Αγίας Παρασκευής, του Αμαρουσίου, του Πειραιά.
Επειδή τις τελευταίες βδομάδες ακούγεται ότι θα μεταβιβαστεί και το κατάστημα της Μεσογείων μαζί με την Αγία Παρασκευή, το λεγόμενο ΓΚ που είναι δηλαδή ουσιαστικά το παλιό κατάστημα Ζωγράφου, ας θυμηθούμε τι συνέβη σε αυτό το κατάστημα και σε ακόμα 2 παράλληλα (Πειραιάς και Αγίου Μελετίου) τον Μάη του 2013.
ένα “κανόνι” βγαλμένο μέσα απ’ τη ζωή
Το Ζωγράφου κι ο Πειραιάς ανήκαν στον “επιχειρηματία” Μπαφούνη, ενώ η Αγίου Μελετίου στον Βέρρα. Στα καταστήματα του Μπαφούνη ένα ωραίο πρωί του Μάη του 2013, οι εργαζόμενοι πήγαν να πιάσουν δουλειά και βρήκαν κλειστό το κατάστημα κι ενημερώθηκαν ότι τα παίρνει πίσω τα καταστήματα η μητρική λόγω υπεξαίρεσης χρημάτων από τον Μπαφούνη. Οι εργαζόμενοι ενώ ήταν 5 μήνες απλήρωτοι, πείστηκαν από άτυπους εκπροσώπους της μητρικής εταιρίας να πάνε να πιάσουν δουλειά στα κεντρικά στου Ρέντη και να μοιράζουν τα ίδια δρομολόγια της περιοχής τους. Με την υπόσχεση βέβαια να αναλάβει τις οφειλές του πράκτορα η γενική ταχυδρομική. Αυτό όχι μόνο δε συνέβη, αλλά οι εργαζόμενοι δούλευαν για 15 μέρες ανασφάλιστοι κι αδήλωτοι σε αποθήκες στον Κηφισό στις παλιές εγκαταστάσεις της εταιρίας και στο τέλος βρέθηκαν να παρακαλάνε για 50 ευρώ για να μπορέσουν να αγοράσουν τα απαραίτητα για το σπίτι. Σαν να μην έφτανε αυτό, έναν μήνα αργότερα έμαθαν ότι ο Μπαφούνης είχε δώσει ένα υπέρογκο ποσό της τάξης των εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ και αγόρασε το κατάστημα της acs Μενιδίου. Δηλαδή από τη μία δεν είχε χρήματα για τα χρέη προς τους εργαζόμενους, αλλά από την άλλη είχε αυτό το ποσό για να συνεχίσει με νέο κατάστημα στον κλάδο.
όταν τσακώνονται τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια
Είτε είναι προσυνεννοημένα είτε όχι, τα “κανόνια” που βαράνε από μόνοι τους οι πράκτορες ή που τους εξαναγκάζει να βαρέσουν η μητρική, πάντα έχουν θύμα εμάς που βγάζουμε όλη τη δουλειά, που ζούμε από το μισθό μας και που βλέπουμε τις ζωές μας να χειροτερεύουν από τη μια στιγμή στην άλλη, χωρίς κανείς να μας ρωτάει για όλα αυτά. Την ίδια στιγμή που δρομολογούνται πωλήσεις καταστημάτων σε πράκτορες στην Αττική, στην επαρχία γίνεται το ανάποδο: η μητρική εταιρία παίρνει πάνω της τα καταστήματα που δήθεν τυχαία βαράνε κανόνι σωρηδόν: από το Αγρίνιο ως την Κόρινθο κι από τη Χαλκίδα ως τη Ζάκυνθο. Μόνο και μόνο για το απαραίτητο φρεσκάρισμα και σε λίγο πώληση πάλι σε πράκτορα και ούτω καθ’ εξής. Σε δουλειά να βρισκόμαστε, καλά να είμαστε να ξεζουμίζουμε τους εργαζόμενους…
μπίζνες για τ’ αφεντικά, τρομοκρατία για τους εργάτες
Σε όλες αυτές τις μεταβιβάσεις οι απειλές στους εργαζόμενους είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Απειλές είτε άμεσες είτε έμμεσες, είτε ακόμα και απειλές που γίνονται πραγματικότητα, ειδικά όταν πρόκειται για συνδικαλιστές. Κάποιοι απειλούνται απλώς με απόλυση και υπογράφουν την καινούρια σύμβαση. Κάποιοι απειλούνται με δυσμενείς μεταθέσεις σε απομακρυσμένες περιοχές από την κατοικία τους. Κάποιοι εκβιάζονται να παραιτηθούν από την προϋπηρεσία τους. Κάποιοι εξαναγκάζονται σε μείωση μισθού. Άλλοι σε αύξηση ωραρίου με ίδιες απολαβές. Όλα αυτά εκτός από κοροϊδία είναι και εξοργιστικά, ειδικά για τους παλιότερους. Συγκεκριμένα στο κατάστημα της Μεσογείων άτυποι εκπρόσωποι της εταιρίας έχουν αναλάβει το ρόλο του μεσάζοντα με τακτικές εκφοβισμού, τρομοκράτησης και απειλών, ώστε να γίνει “ομαλά” η μεταβίβαση στον νέο πράκτορα. Συγκεκριμένο στέλεχος της γενικής ταχυδρομικής πιάνει μεμονωμένα εργαζόμενους και τους ενημερώνει ότι αν δε δεχτούν την νέα κατάσταση θα μετατεθούν σε περιφερειακά καταστήματα στα όρια της Αττικής (Κηφισιά, Πειραιάς, Ελευσίνα, Γλυφάδα). Οι “προτάσεις” του συγκεκριμένου στελέχους είναι ξεκάθαρα επιλεκτικές με βάση τις φιλικές προσωπικές του σχέσεις. Αποκλείονται συνδικαλιζόμενοι εργαζόμενοι που ανήκουν σε σωματεία, χωρίς καν να τους γίνεται πρόταση για μετάβαση στον νέο πράκτορα κι έτσι στοχοποιείται η συνδικαλιστική δράση.
Με ενότητα κι αγώνα να ακυρώσουμε τα σχέδια της Γενικής Ταχυδρομικής και των πρακτόρων για franchise
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες, αν δεν αντισταθούμε σήμερα στα σχέδιά τους, αύριο θα βλέπουμε πάλι τις ζωές μας να γίνονται μπαλάκι στα χέρια των αφεντικών. Πέρα από διαχωρισμούς εργαζόμενων σε μητρική και franchise να οργανώσουμε την αντίστασή μας. Όλοι κι όλες μαζί να μην επιτρέψουμε να πλουτίζουν εις βάρος μας ενώ εμείς απολυόμαστε, ενώ χαμηλώνουν οι μισθοί μας, ενώ αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε δεύτερη δουλειά για να βγάλουμε το μήνα, ενώ μας μεταθέτουν στην άλλη άκρη του λεκανοπεδίου, ενώ μας αλλάζουν τα ωράρια, ενώ απαιτούν να δουλεύουμε όλο και πιο έντονα για όλο και λιγότερα χρήματα.
- καμιά συζήτηση για franchise
- όλοι οι εργαζόμενοι να παραμείνουν υπάλληλοι της μητρικής εταιρίας
- να σταματήσουν τώρα οι απολύσεις και να επιστρέψουν στις δουλειές τους οι απολυμένοι
- άμεση επαναπρόσληψη του Β.Β. από τη Δάφνη και του Π.Γ. από την Κηφισιά
- να ακυρωθεί η πώληση του καταστήματος της Μεσογείων
επιτροπή εργαζομένων στη γενική ταχυδρομική
23/11/2022
