ΑΘΩΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΙΩΚΩΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑΣ 11 ΙΟΥΝΗ 2020

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

Τον Ιούνη του 2020 η χώρα βγαίνει μέσα από ένα μακρύ lockdown λόγω κορωνοιού. Με πρόσχημα τα μέτρα προστασίας του πληθυσμού, οι ατομικές ελευθερίες περιστέλλονται, με πιο σημαντική την απαγόρευση μετακινήσεων, χιλιάδες εργαζόμενοι βγαίνουν σε αναστολή εργασίας με το μισό μισθό σαν επίδομα, πολλοί χάνουν τις δουλειές τους και όλα για την κυβέρνηση γίνονται με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου (ΠΝΠ). Η ζωή μπαίνει στον γύψο, και η τραγική κατάσταση της δημόσιας υγείας επιβεβαιώθηκε με τον χειρότερο τρόπο. Ελλείψεις στο προσωπικό, ελλείψεις σε ιατροφαρμακευτικά υλικά, οι ΜΕΘ ελάχιστες με τραγικές ευθύνες της κυβέρνησης και οι λίγοι εργαζόμενοι δουλεύουν ακατάπαυστα και υπερβάλλουν εαυτούς για να βοηθήσουν τους συνανθρώπους τους. Στον κλάδο μας στις ταχυμεταφορές όπως και στα supermarket τα ίδια και χειρότερα. Ευκαιρία μεγάλη για τα μεγαλοαφεντικά και όχι μόνο, να ξεζουμίσουν τους εργαζόμενους και να αποκομίσουν τεράστια υπερκέρδη μέσα στην δυστυχία. Αυτή ήταν λοιπόν η κατάσταση που βιώναμε, καθώς μεγάλο κομμάτι της τάξης μας δούλευε μέχρι τελικής πτώσεως και στο λιγοστό ελεύθερο χρόνο, του επιτρεπόταν να μετακινηθεί μόνο για βασικές ανάγκες. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες το κράτος βρήκε ευκαιρία να νομοθετήσει απαγορεύσεις και περιστολές παντός είδους.

Τον Ιούνιο λοιπόν και αφού ο κόσμος προσπαθεί να συνέλθει από τον πολύμηνο εγκλεισμό και την τρομοκρατία των ΜΜΕ, η κυβέρνηση θέλει να περάσει νομοσχέδιο για τον περιορισμό των συγκεντρώσεων-διαδηλώσεων για το καλό μας και για την υγεία μας. Δηλαδή μας έλεγαν ότι πρέπει να δουλεύουμε σε εξοντωτικούς ρυθμούς για να σωθεί η οικονομία, να στοιβαζόμαστε στα Μέσα Μεταφοράς με τα λιγοστά δρομολόγια και να πεθαίνουμε ήσυχα. Το σχέδιο νόμου με τίτλο “Δημόσιες Συναθροίσεις Συγκεντρώσεις” βάζει περιορισμούς στον αριθμό των διαδηλωτών και των συγκεντρώσεων, και θέτει ως προϋπόθεση για την πραγματοποίηση τους, τη γνωστοποίηση των στοιχείων του διοργανωτή! Σας φακελώνουμε αλλά είναι για το καλό σας.

Όλη αυτή η δυστοπία βέβαια, βρίσκει από τα ΜΜΕ την απαραίτητη στήριξη με σκοπό την εξασφάλιση της κοινωνικής αποδοχήςκαι την κανονικοποίηση της επιβολής. Σε αυτό λοιπόν το οργουελικό σκηνικό, συλλογικότητες και οργανώσεις (Pasamontaña, Εργατική Πτέρυγα) από τις δυτικές συνοικίες παίρνουν την πρωτοβουλία και καλούν σε μοτοπορεία και συγκέντρωση αλληλεγγύης στους εργαζόμενους/ες που σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος της πανδημίας και ενάντια στα εργατικά ατυχήματα και δυστυχήματα. Με κεντρικό σύνθημα “Την πανδημία δεν θα πληρώσουν οι εργαζόμενοι/ες”. Στο κάλεσμα αυτό ανταποκρίνεται και το σωματείο μας, που δεν “ανέστειλε” τη λειτουργία του καθ όλη την διάρκεια του λοκ ντάουν. Μέσα σε ένα καθεστώς απαγορεύσεων, συνέχισε να ενημερώνει, να οργανώνει κινητοποιήσεις, να διεκδικεί ότι μπορούσε με τις δυνάμεις που είχε.

Στην συγκέντρωση και στην μοτοπορεία που ακολούθησε, περάσαμε από χώρους δουλειάς όπως στα Jumbo για να σπάσουμε το καθεστώς φόβου στους συναδέλφους/σσες και να περάσουμε το μήνυμα ότι είμαστε εδώ και δεν είστε μόνοι. Η μοτοπορεία έβαζε και την έμπρακτη αμφισβήτηση στο σχέδιο νόμου που ήθελαν να περάσουν. Στην συνέχεια της δράσης περάσαμε και από το ψητοπωλείο”Αλεξανδρινό” όπου πριν από περίπου ένα χρόνο είχε σκοτωθεί ένας νέος συνάδελφος μας διανομέας. Μετά την αποχώρησή μας από το “Αλεξανδρινό” και στην περιοχή της Αγίας Βαρβάρας, ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, μας περικύκλωσαν και μας απέκλεισαν για 4 περίπου ώρες απαιτώντας να μας ελέγξουν όλους. Από την πλευρά μας, απαιτήσαμε να συνεχίσουμε την μοτοπορεία μας όπως είχε σχεδιαστεί,αφού και από την ίδια την αστυνομία δεν μας αναφέρθηκε οποιαδήποτε απαγόρευση της δράσης μας στην συγκέντρωση που προηγήθηκε. Ο αστυνομικός επικεφαλής μετά από πολλές διαβουλεύσεις και με διάχυτο το κλίμα εκφοβισμού, μας δήλωσε πως έχει εντολή από ψηλά να προχωρήσει στις προσαγωγές όλων. Έτσι έγινε τελικά με μια επιχείρηση από την αστυνομία που είχε τα στοιχεία του επικοινωνιακού σόου, και μεταφερθήκαμε όλοι με κλούβες στην Αστυνομική Διεύθυνση δυτικής Αττικής. Οι προσαγωγές όλων μας μετατράπηκαν τελικά σε συλλήψεις, ενώ το πρωί αφεθήκαμε ελεύθεροι χωρίς να περάσουμε Αυτόφωρη διαδικασία. Μετά από 4 περίπου χρόνια, δικάζεται η άρνησή μας να νομιμοποιήσουμε την καταστολή και την ουσιαστική απαγόρευση της ταξικής μας δράσης. Δικάζεται η ανυπακοή και η αντίδραση στα σχέδια της κυβέρνησης να φιμώσει όσους και όσες σηκώνουν κεφάλι. Δικάζεται τέλος η άρνηση μας στο οικειοθελές φακέλωμα και χαρτογράφηση μας από την αστυνομία. Το σωματείο μας θα είναι εκεί δηλώνοντας την στήριξη του στα μέλη του και σε όλους τους διωκόμενους.

Να καταπέσουν οι προσχηματικές κατηγορίες και να αθωωθούν όλοι/ες.