Προς: Τμήμα Επιθεώρησης Εργασιακών Σχέσεων Νέας Ιωνίας
Από:Πρωτοβάθμιο Ομοιοεπαγγελματικό Σωματείο για ταχυμεταφορείς (courier), ταχυδιανομείς (delivery)
και Υπαλλήλους Εξωτερικών Εργασιών,«Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου» (Σ.Β.Ε.Ο.Δ),
Α.Μ 26822
Σκυλίτση 10, Αθήνα, Τ.Κ 11473
Επικοινωνία: 6946 747244 / [email protected]
Ένσταση- Διαμαρτυρία -Καταγγελία
σε σχέση με την εργατική διαφορά με αριθμό Δελτίου Διάφορα 339, 16/8/22.
Εκπροσωπώντας τον συνάδελφο και μέλος του σωματείου Κ. καταθέτουμε εγγράφως ένσταση, διαμαρτυρία, καταγγελία περιμένοντας από την υπηρεσία σας να πάρει άμεσα θέση.
1.Ο συνάδελφος και μέλος του σωματείου Κ. προχώρησε σε καταγγελία στην υπηρεσία σας στις 16 Αυγούστου 2022. Ανάμεσα στα άλλα που διεκδικούσε ήταν και τα έξοδα συντήρησης και χρήσης (σέρβις) και τα έξοδα κίνησης (βενζίνες) για το ιδιόκτητο δίκυκλο, που χρησιμοποιούσε για όλο το χρονικό διάστημα εργασίας του στη επιχείρηση της Μ. ως courier/ταχυμεταφορέας και συγκεκριμένα από τις 12/09/2017 μέχρι τις 16 Αυγούστου 2022. Για όλα αυτά τα χρόνια εργασίας του δεν του καταβλήθηκαν ποτέ από την εργοδότρια επιχείρηση η αντίστοιχη αποζημίωση για τα έξοδα συντήρησης και χρήσης (σέρβις) και τα έξοδα κίνησης (βενζίνες), όπως προβλέπει, άλλωστε και η σχετική εργατική νομοθεσία. Στο υπόμνημα που κατέθεσε στην υπηρεσία ο συνάδελφος Κ. (σχετικό 1) αναφέρεται αναλυτικά στην κείμενη εργατική νομοθεσία που προβλέπει την καταβολή των εξόδων συντήρησης και χρήσης και των εξόδων κίνησης, όταν ο εργαζόμενος χρησιμοποιεί ιδιόκτητο δίκυκλο για τις ανάγκες της επιχείρησης όπου εργάζεται.
2.Η επιθεωρήτρια κα Μ. που είχε αναλάβει την υπόθεση στο πόρισμα της (σχετικό 2), αναφέρει επί λέξει “Αναφορικά με την αποζημίωση για την βενζίνη δεν διαπιστώθηκε η ύπαρξη τέτοιου όρου στην ατομική σύμβαση εργασίας του εργαζομένου“. Η υποχρέωση των εργοδοτών να καταβάλλουν τα έξοδα κίνησης και εν προκειμένου της κας Μ. προκύπτει από την εργατική νομοθεσία και όχι από την ατομική σύμβαση του συγκεκριμένου αλλά και του κάθε εργαζόμενου, σε κάθε περίπτωση. Και εξηγούμε
3.Από τον Μάιο του 2019 που ψηφίστηκε ο νόμος 4611/2019 και σύμφωνα με την ερμηνευτική εγκύκλιο της 1ης Ιουλίου 2019 (σχετικό 3), με τις οδηγίες εφαρμογής του άρθρου 56 του ν. 4611/2019 (ΦΕΚ 73 Α’), όπως έχει ήδη καταθέσει ο συνάδελφος στο σχετικό του υπόμνημα, δηλώνεται ρητά και κατηγορηματικά πως οι δαπάνες που προκύπτουν από την οδήγηση και χρήση κάθε μεταφορικού μέσου όπως η δαπάνη για αγορά καυσίμων βαρύνουν αποκλειστικά τον εργοδότη. Συγκεκριμένα η παράγραφος 3 (η υπογράμμιση δική μας) της εν λόγου εγκυκλίου αναφέρει: “Η εν λόγω πρόσθετη αποζημίωση καταβάλλεται αποκλειστικά για την κατ’ ελάχιστον κάλυψη των αυξημένων αναγκών συντήρησης και χρήσης του οχήματος, που συνεπάγεται η εντατική χρήση του για λογαριασμό της επιχείρησης, οπότε σαφώς δεν συμπεριλαμβάνονται σε αυτήν τα έξοδα κίνησης του οχήματος ή άλλα ποσά που, στο πλαίσιο της σχέσης εργασίας, καταβάλλονται από την εργοδότη για την κάλυψη λειτουργικών αναγκών της επιχείρησης, τα οποία εξάλλου συνεχίζουν να καταβάλλονται τόσο σε αυτούς που χρησιμοποιούν κατά την εκτέλεση της εργασίας τους μοτοσυκλέτα ή μοτοποδήλατο ιδιοκτησίας, νομής και κατοχής του εργοδότη όσο και σε αυτούς που χρησιμοποιούν μοτοσυκλέτα ή μοτοποδήλατο δικής τους ιδιοκτησίας, νομής και κατοχής.”
Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι πως η καταβολή των εξόδων κίνησης είναι ρητή υποχρέωση του εργοδότη ενώ δεν αναφέρεται πουθενά πως «ρυθμίζεται από τους όρους της ατομικής σύμβασης». Τουναντίον είναι νόμος του κράτους και εφαρμόζεται σε κάθε περίπτωση. Η εγκύκλιος ερμηνεύει ξεκάθαρα τον ν. 4611/2019 και δεν αφήνει κενά ερμηνείας, πόσο δε από τους επιθεωρητές εργασίας, που αν μη τη άλλο είναι υποχρεωμένοι να γνωρίζουν την εργατική νομοθεσία και να φροντίζουν για την εφαρμογή της.
4.Για το χρονικό διάστημα της εργασίας του συναδέλφου πριν την ισχύ του νόμου 4611/2019 δηλαδή για την περίοδο 12/09/2017 μέχρι 17/05/2019 η μη καταβολή των εξόδων κίνησης (βενζίνες) όσο και των εξόδων για τη συντήρηση και την χρήση του ιδιόκτητου δικύκλου που χρησιμοποιείται στην εργασία αποτελεί έμμεση μείωση του μισθού.
Σε όλη αυτή την περίοδο ο συνάδελφος εκτελούσε ταχυμεταφορές εγγράφων – δεμάτων – με ιδιόκτητη μοτοσυκλέτα και υποχρεώθηκε να επωμίζεται:
α) τα έξοδα της βενζίνης
β) τα τακτικά σέρβις (λάδια, φρένα και λοιπά αναλώσιμα)
γ) χωρίς να αποζημιώνεται για την χρήση και τη φθορά της μοτοσικλέτας.
Για τις δαπάνες διαμαρτυρήθηκε επανειλημμένα στον εργοδότη ζητώντας να του τις καταβάλει, ωστόσο εκείνος αρνούνταν.
Σύμφωνα με το εργατικό δίκαιο, για να θεωρηθεί μια εργασιακή σχέση ως εξαρτημένη, πρέπει να ισχύουν μια σειρά ειδικότερων κριτηρίων, όπως:
- το σταθερό (ημερήσιο, εβδομαδιαίο) ωράριο και ο προσδιορισμός του τόπου εργασίας από τον εργοδότη
- η διάθεση των μέσων παραγωγής (εργαλεία, πρώτες ύλες κλπ.) από τον εργοδότη
- ο προσδιορισμός του τρόπου εκτέλεσης της εργασίας από τον εργοδότη
- η ένταξη του εργαζόμενου σε μια ιεραρχικά οργανωμένη υπηρεσία ή εκμετάλλευση
- η δυνατότητα πειθαρχικού ελέγχου
- ο τρόπος και η μέθοδος αμοιβής (προσδιορισμός μισθού)
- ο τρόπος φορολόγησης και κοινωνικής ασφάλισης του εργαζομένου
- η παροχή εργασίας σε συγκεκριμένο εργοδότη
Στην προκειμένη περίπτωση η μοτοσικλέτα δε αποτελεί ένα απλό εργαλείο (για παράδειγμα ένα σφυρί στην περίπτωση του οικοδόμου) αλλά το βασικό εργαλείο παραγωγής που χρειάζεται για να εκτελεστεί η συγκεκριμένη εργασία δηλαδή η διανομή. Το εργαλείο μέσο – παραγωγής ανήκει στην ευθύνη του εργοδότη. Ο εργοδότης θα πρέπει να διαθέτει τη μοτοσικλέτα, είτε αγοράζοντάς την, είτε μισθώνοντάς την, είτε αποζημιώνοντας τον συνάδελφο για τη χρήση της.
Σε αντίθετη περίπτωση παραβιάζεται ο πυρήνας της σχέσης εξαρτημένης εργασίας, αφού δεν θα αμείβεται με μισθό μόνο για την εργασία που προσφέρει ως ταχυμεταφορές/κούριερ (βασική γενική αρχή του εργατικού δικαίου) αλλά για την εργασία του και για την διάθεση της μοτοσικλέτας του.
Σε διαφορετική περίπτωση ο εργοδότης παραδέχεται μια ενοχική σχέση εργασίας (δηλαδή την διάθεση της μοτοσικλέτας του χωρίς αντάλλαγμα) πλάι στη βασική σχέση εξαρτημένης εργασίας. Έτσι όμως, η χωρίς αντάλλαγμα διάθεση της μοτοσικλέτας του, δεν θα ήταν απλώς παράνομη αφού θα παραβίαζε τον πυρήνα της εξαρτημένης εργασίας αλλά και προφανώς καταχρηστική αφού προκειμένου να διατηρήσει τη θέση εργασίας του, υποχρεώνεται πέρα από την διάθεση της εργασίας του και στην χωρίς αντάλλαγμα διάθεση του μέσου παραγωγής!
Τελικά, το αντάλλαγμα για την διάθεση του μέσου παραγωγής (στην προκείμενη της μοτοσικλέτας) καλύπτεται μέσα από τον βασικό μισθό (μέρος του βασικού μισθού προορίζεται ως αντάλλαγμα χρήσης της μοτοσικλέτας) και με αυτήν την έννοια παραβιάζονται οι αναγκαστικού δικαίου διατάξεις περί βασικού μισθού.
Σύμφωνα με όσα αναφέραμε παραπάνω η κα Μ. είχε και έχει την ευθύνη να καλύπτει τα έξοδα της βενζίνης και των σέρβις. Τα έξοδα της βενζίνης και των σέρβις μπορούν να θεωρηθούν ως επαγγελματικά έξοδα και αποτελεί υποχρέωση του εργοδότη να αποζημιώσει τον εργαζόμενο για επαγγελματικά έξοδα για έξοδα δηλαδή που έγιναν από τον εργαζόμενο ώστε να εκτελέσει την εργασία του. Παραδείγματα τέτοιας μορφής αποζημίωσης που προβλέπεται από την εργατική νομοθεσία είναι αυτή που καταβάλλεται στον εργαζόμενο για την κάλυψη των εξόδων που προκύπτουν από:
- την μετακίνησή του εκτός έδρας ώστε να εκτελέσει την εργασία του
- την κάλυψη των εξόδων που προκύπτουν από τη χρήση αυτοκινήτου του μισθωτού για υπηρεσιακούς λόγους και διάφορες άλλες αποζημιώσεις για επαγγελματικά έξοδα.
(Κουκιάδης ό.π. σελ. 643 ε.π., Βλαστός ό.π. σελ. 750-751, Ζαρδέληςό.π. σελ. 693, Γκούτος ό.π. μ.ΕΝ56,484, Πούλλος ό.π. σελ. 305, Λαναράς ό.π. σελ. 505 ε.π., Λεοντάρης ό.π.σελ. 198, Μετζητάκος, ό.π. μΕΜ 59, σελ. 262, Καρακατσάνης -Γαρδίκας, ό.π.σελ. 310)
Η περίπτωση βενζίνης και των σέρβις για το δίκυκλό μπορούν επίσης να θεωρηθούν επαγγελματικό έξοδο, αφού αποτελούν καθημερινό τακτικό απαραίτητο έξοδο για να μπορεί να εκτελέσει την εργασία του ως ταχυμεταφορέας/κούριερ. Επιπλέον η βενζίνη και τα σέρβις αποτελούν έξοδα για αναλώσιμα συντήρησης του μέσου παραγωγής και ισχύουν κατά συνέπεια όσα αναφέρουμε παραπάνω για την αποζημίωση χρήσης της μοτοσικλέτας.
Ακόμα, ότι αφενός αμείβοταν με το βασικό μισθό, μέρος όμως του βασικού μισθού προορίζεται για τα έξοδα της βενζίνης, των σέρβις και την αγορά μοτοσικλέτας. Έτσι με αυτήν την έννοια παραβιάζονται οι αναγκαστικού δικαίου διατάξεις περί βασικού μισθού.
Ακόμη και η εγκύκλιος «Δράσεις για την προστασία των εργαζομένων σε εργασίες μεταφοράς και διανομής προϊόντων με δίκυκλο, Αθήνα, 18.12.2018, Aρ. πρωί: οικ. 67315 / 3178» προβλέπει την ευθύνη του εργοδότη για τα έξοδα χρήσης και συντήρησης καθώς και για τα έξοδα κίνησης όταν αναφέρει:
«Ι. Ισχύουν οι διατάξεις του Π.Δ. 395/1994 που αφορούν στον εξοπλισμό εργασίας και εφαρμόζονται σε όλες τις επιχειρήσεις, εκμεταλλεύσεις και εργασίες του ιδιωτικού και Δημόσιου τομέα, ανεξάρτητα από τον κλάδο οικονομικής δραστηριότητας όπου κατατάσσονται.
ΙΙ. Σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ.1, ως εξοπλισμός εργασίας θεωρείται κάθε συσκευή, μηχανή, εργαλείο ή εγκατάσταση που χρησιμοποιείται κατά την εργασία.
ΙΙΙ. Σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ.5, ως χειριστής ορίζεται ο εργαζόμενος που είναι επιφορτισμένος με την χρήση εξοπλισμού εργασίας.
IV.Ο εργοδότης λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα ώστε ο εξοπλισμός εργασίας που τίθεται στη διάθεση των εργαζομένων να είναι κατάλληλος για την προς εκτέλεση εργασία ή κατάλληλα προσαρμοσμένος προς το σκοπό αυτό, ούτως ώστε να διασφαλίζεται η ασφάλεια και υγεία των εργαζομένων κατά τη χρησιμοποίησή του.
V. Ο εξοπλισμός αυτός πρέπει να συντηρείται με ευθύνη του εργοδότη ώστε να διατηρείται σε κατάλληλη κατάσταση για να μην ενέχει κινδύνους για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζόμενων οδηγών.» (σχετικό 4)
Τέλος, ο ν.4611/2019 άρθρο 55 & 56 καθώς και η ερμηνευτική εγκύκλιος παραδέχονται πως η μη καταβολή αποτελεί έμμεση μείωση μισθού, που είναι παράνομη. Συγκεκριμένα στην εγκύκλιο αναφέρονται τα εξής: «όπως ρητά προκύπτει από την Αιτιολογική Έκθεση του Νόμου 4611/2019, η αποζημίωση αυτή καταβάλλεται προκειμένου «…να διασφαλίζεται η συντήρηση του οχήματος για την πρόληψη τροχαίων ατυχημάτων που λαμβάνουν χώρα λόγω πλημμελούς συντήρησης και αφετέρου να προστατεύεται ο μισθός της ανωτέρω κατηγορίας εργαζομένων ώστε να μην υπολείπεται από τα κατώτατα καθορισμένα όρια, όπως αυτά ορίζονται σε νόμο ή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας ή από τον συμβατικά καθορισμένο μισθό.» (σχετικό 3)
Η καταβολή των εξόδων χρήσης και συντήρησης του ιδιόκτητου δικύκλου και των εξόδων κίνησης (βενζίνες) είναι υποχρέωση του εργοδότη. Περιγράφεται σε όλους του τόνους από τα κομμάτια της εργατικής νομοθεσίας που αναφέρουμε παραπάνω. Επιπλέον υπαγορεύεται και από την κοινή λογική. Είναι παράλογο ο εργαζόμενος να επιβαρύνεται με όλα αυτά τα έξοδα επειδή χρησιμοποιεί το ιδιόκτητο δίκυκλό του για την διανομή της επιχείρησης. Όπως παράλογο είναι ο ψήστης να πηγαίνει στη δουλειά με την ψησταριά του, ο οικοδόμος με την μπετονιέρα του και η υπάλληλος γραφείου με το τηλέφωνο και τον υπολογιστή της.
5.Σε σχέση με τις αξιώσεις του συναδέλφου για την αποζημίωση χρήσης και συντήρησης, που ισούται τουλάχιστον με το 15% του βασικού μισθού, η κα Μ. αναφέρει στο πόρισμα της (σχετικό 2): «Από τα εκκαθαριστικά σημειώματα του 2021 και τα αντίστοιχα τραπεζικά καταθετήρια που προσκομίστηκαν από την επιχείρηση προκύπτει ότι, ο μηνιαίος μισθός που έπρεπε να καταβληθεί στον εργαζόμενο ήταν 645,65 ευρώ συν την μηνιαία αποζημίωση 97,5 ευρώ, συνολικά ποσό ύψους 743,15 ευρώ. Τα αντίστοιχα καταθετήρια του μήνα ανέρχονταν στο ποσό το 760 ευρώ οπότε το συνολικό ποσό που έπρεπε να καταβληθεί με βάση το νόμο καλυπτόταν.» Το συμπέρασμα της κας επιθεωρήτριας εργασιακών σχέσεων είναι αυθαίρετο και δεν προκύπτει από την σχετική εργατική νομοθεσία. Το ποσό που αναγράφεται στις εκκαθαριστικές αποδείξεις που κατέθεσε η εργοδότρια επιχείρηση για το 2021 αφορούσε αποκλειστικά και μόνο την μισθοδοσία του Κ. και για το λόγο αυτό υπήρχαν και οι ανάλογες ασφαλιστικές κρατήσεις. Η εργοδότρια εταιρεία κατέθετε στο λογαριασμό του συναδέλφου ένα ποσό ξεχωριστά αποκλειστικά για σέρβις της τάξης των 60 ευρώ, όπως προκύπτει από τα έγγραφα που κατέθεσε στην υπηρεσία σας η Κα. Μ.
Α) Αυτό το ποσό υπολείπεται από το ποσό που αντιστοιχεί στην αποζημίωση χρήσης και συντήρησης για 5νθημερη 8ωρη εργασία, το οποίο για το 2021 ήταν 97,5 ευρώ και αντιστοιχεί στο ποσό που θα έπρεπε να καταβάλλεται στον συνάδελφο.
Β) Το ποσό των 60 ευρώ δεν καταβλήθηκε ως αποζημίωση χρήσης και συντήρησης, όπως ορίζει η σχετική νομοθεσία, ώστε να μην υπόκεινται σε κρατήσεις για ασφαλιστικές εισφορές, αλλά ως έξοδα για σέρβις, όπως η εργοδότρια επιχείρηση δηλώνει.
Γ) Οι μαθηματικές πράξεις που εκτελεί η επιθεωρήτρια για να διαπιστώσει πως ο συνάδελφος τελικά το πήρε το επίδομα δεν βασίζονται στην εργατική νομοθεσία.
Η ανάγνωση της σχετικής νομοθεσίας μας οδηγεί σε αντίθετα συμπεράσματα. Συγκεκριμένα :
Α) Σύμφωνα με το ν. 4611/2019 άρθρο 56, παράγραφο 7, «Όταν οι εργαζόμενοι της παραγράφου 1 χρησιμοποιούν μοτοποδήλατο ή μοτοσυκλέτα δικής τους ιδιοκτησίας, νομής ή κατοχής, ο εργοδότης καταβάλλει πρόσθετη μηνιαία αποζημίωση χρήσης και συντήρησης του οχήματος που ισούται τουλάχιστον µε το δεκαπέντε τοις εκατό (15%) του νόμιμου κατώτατου µηνιαίου μισθού ή της αντίστοιχης προκύπτουσας αναλογίας σε περίπτωση μερικής απασχόλησης. Η αποζημίωση δεν υπόκειται σε κρατήσεις ασφαλιστικών εισφορών. Η αποζημίωση καταβάλλεται από τους εργοδότες µέσω λογαριασμού πληρωμών, αποδίδεται από τον οικείο πάροχο υπηρεσιών πληρωμών στους λογαριασμούς των εργαζομένων και αποτυπώνεται διακριτά στα χορηγούμενα εκκαθαριστικά σημειώματα αποδοχών.» (η υπογράμμιση δική μας).
Β) Η ερμηνευτική εγκύκλιος παράγραφο 6 αναφέρει «Σημειώνεται, τέλος, ότι για τον αποτελεσματικότερο έλεγχο της τήρησης και εφαρμογής της σχετικής διάταξης από τα αρμόδια ελεγκτικά όργανα, καθιερώθηκε η εργοδοτική υποχρέωση για την καταβολή της μηνιαίας αποζημίωσης μέσω λογαριασμού πληρωμών καθώς και για τη διακριτή αποτύπωσή της στα χορηγούμενα αναλυτικά εκκαθαριστικά σημειώματα αποδοχών. Σε περίπτωση δε παράβασης από τον εργοδότη των υποχρεώσεων που υπέχει από τις διατάξεις της παρ. 7 του άρθρου 56 του ν. 4611/2019, επιβάλλονται σε βάρος του οι διοικητικές και ποινικές κυρώσεις των άρθρων 24 και 28 του ν. 3996/2011.»
Σύμφωνα με ποια στοιχεία λοιπόν η κα Μ. συμψηφίζει τα ποσά και συμπεραίνει πως τα επιπλέον χρήματα αφορούν την αποζημίωση 15%; Πως ο μισθός βαφτίστηκε επίδομα αποζημίωσης χρήσης και συντήρησης; Πως τα 60 ευρώ που αναγράφονται στις αποδείξεις πληρωμής ως σερβις βαφτίζονται επίδομα αποζημίωσης χρήσης και συντήρησης που αντιστοιχεί στο ποσό των 97,5 ευρώ;
6.Είναι ευρέως γνωστό πως στην ταχυεστίαση και στις ταχυμεταφορές η υποδηλωμένη και αδήλωτη εργασία είναι καθεστώς για τον εργαζόμενο επαγγελματία οδηγό δικύκλου. Επιπλέον μια σειρά από παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας, όπως η μη καταβολή προσαυξήσεων (νυχτερινή εργασία, κυριακάτικη εργασία, εργασία κατά τις αργίες), η εικονική καταβολή δώρων και επιδομάτων, η μη εφαρμογή του ν. 4611/2019 και τα συχνά εργατικά ατυχήματα και δυστυχήματα συμπληρώνουν το καθεστώς εργασίας μας. Είναι εξοργιστικό και απαράδεκτο, λοιπόν, να προσφεύγουν εργαζόμενοι στα αρμόδια όργανα της ανεξάρτητης αρχής Επιθεώρησης Εργασίας και κάποιοι επιθεωρητές να έχουν άγνοια της εργατικής νομοθεσίας ή να ερμηνεύουν κατά το δοκούν την σχετική νομοθεσία και να μην δικαιώνονται οι εργαζόμενοι στις νόμιμες διεκδικήσεις τους, όπως τα έξοδα κίνησης. Δεν έχετε κανένα δικαίωμα να ερμηνεύεται το νόμο κατά το δοκούν. Το έργο της υπηρεσίας σας είναι ακριβώς το αντίθετο: να διαφυλάττει την εφαρμογή του εργατικού δίκαιου. Μια τέτοια στάση εκτός από αντιεπαγγελματική αποθαρρύνει και τους συναδέλφους για τις νόμιμες διεκδικήσεις τους. Επί προσθέτως θέλουμε να δηλώσουμε πως επιφυλασσόμαστε κάθε νόμιμου δικαιώματός μας.
Απαιτούμε
Την πλήρη δικαίωση του συναδέλφου Κ. ως προς τις αξιώσεις του
Α) Ως προς τα έξοδα χρήσης και συντήρησης του ιδιόκτητου δικύκλου τους για την περίοδο 09/2017 μέχρι 05/2019, που ψηφίστηκε ο ν.4611/2019.
Β) Για το πραγματικό ποσό που αντιστοιχεί στο επίδομα χρήσης και συντήρησης 15% για το 2021
Γ) για τα έξοδα κίνησης (βενζίνες) για όλη την περίοδο εργασίας του.
Να σταματήσει ο εμπαιγμός των εργαζομένων.
Μετά τιμής
Συνέλευση Βάση Εργαζομένων οδηγών Δικύκλου (ΣΒΕΟΔ)
