Πρόσκληση στην εκδήλωση: Συνδικαλισμός Βάσης και η θέση μας ενάντια στο ν. Χατζηδάκη
Παρασκευή 18 Μάρτη 2022, 19:00 στο Αυτοδιχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής
Έπειτα από μια δεκαετία μνημονίων και μια διετία πανδημίας, η εργασιακή υποτίμηση και εκμετάλλευση βάρεσε κόκκινο και πλέον αποτελεί συνώνυμο της συλλογικής, σωματικής και ψυχικής μας οντότητας. Η έννοια αλλά και η ίδια η ύπαρξη του όποιου κοινωνικού, κατεκτημένου με αγώνες, κράτους γνωρίσαμε αμφισβητείται και γκρεμίζεται με περίσσιο θράσος από το νεοφιλελεύθερο εργασιακό μοντέλο που επιχειρείται να επιβληθεί. Ταυτόχρονα, η προσπάθεια αποδόμησης της ταυτότητας του/της εργάτη/τριας και της σχέσης της μισθωτής εργασίας είναι συνεχής καθώς πολιορκείται, αποκρύπτεται, διαστρεβλώνεται και αποπροσανατολίζεται. Πρόκειται για μια στοχευμένη επίθεση που έχει ως αποτέλεσμα τη φθορά και διάλυση της ποιότητας ζωής όσων ανήκουμε ψυχή και σάρκα στην εργατική τάξη. Η πικρή γεύση της ήττας είναι αυτή που απολογιστικά κρινόμενη συντροφεύει τους αγώνες μας, σχεδόν με καθολικούς όρους. Παρατηρείται συνεχώς μια στάση οπισθοχώρησης, όπου δεχόμαστε το ένα χτύπημα μετά το άλλο, χωρίς να μπορούμε να σηκώσουμε κεφάλι και να δώσουμε μια σαφή και ξεκάθαρη απάντηση. Οι αντιστάσεις μας δύσκολα βρίσκουν πραγματικό αντίκρισμα και στο τέλος μένουν απλώς καταγεγραμμένες δηλώσεις για την τιμή των όπλων. Η αδυναμία μετάδοσης ενός συλλογικού οράματος σε συναδέλφους και συναδέλφισσες είναι ορατή. Απουσιάζει εκείνη η μήτρα της μαχητικής βάσης, που μιλάει από αυτήν για αυτήν, ώστε να μετατραπεί σε μια καταιγίδα αντεπίθεσης βρέχοντας και το πιο ξερό χώμα. Να φυτρώσει επιτέλους μια άλλη κουλτούρα σκέψης και αγώνα. Αυτή που θα ανθίσει το τόσο αναγκαίο παράδειγμα της νίκης για να μας ξεκολλήσει από την κινούμενη άμμο όπου βυθιζόμαστε αργά και βασανιστικά.
Η ξηρασία όμως του εργατικού κινήματος δεν ήρθε εν μία νυκτί. Χρειάστηκαν πολλοί να βάλουν το χεράκι τους για να συκοφαντηθεί, διαστρεβλωθεί και απαξιωθεί η ουσία του συνδικαλισμού. Με πρώτους και καλύτερους τους ίδιους τους συνδικαλιστές και τις οργανώσεις τους που αμαύρωσαν και την θέση και την έννοια του συνδικαλισμού προς χάριν προσωπικών οφελών, κομματικών συμφερόντων, μικροπολιτικής, συντεχνιακών διεκδικήσεων και γραφειοκρατικών οδηγιών και εντολών. Μια σειρά λόγοι, που μεταξύ άλλων, το μόνο που κατάφεραν ήταν να λειτουργήσουν διαλυτικά, να μας στερήσουν τη δυνατότητα να αγωνιζόμαστε οργανωμένα, συγκροτημένα και με τις δικές μας δυνάμεις, ως ένα σοβαρό, συγκροτημένο και στιβαρό αντίπαλο δέος για την αστική τάξη. Ήταν και είναι αυτοί που αναπαρήγαγαν και μετέδωσαν στον κόσμο της εργασίας αλλά και στην κοινωνία τη λανθασμένη εικόνα πως συνδικαλισμός και συνδικαλιστής αποτελούν παραδείγματα προς αποφυγή, το μπαμπούλα που πρέπει να μείνουμε μακριά του. Πως αν οργανωθείς συλλογικά στους χώρους δουλειάς, θα ταυτιστείς μαζί τους και θα χαρακτηριστείς αρνητικά. Ως κάποιος που τον ενδιαφέρει μόνο η καρέκλα του, που θα ξεπουλήσει τον αγώνα οποτεδήποτε θελήσει ή του ζητηθεί. Ως κάποιος που στο τέλος το πιθανότερο είναι να μην έχει κάνει και καμία κατάκτηση ως προς την βελτίωση των συνθηκών εργασίας στο επάγγελμα ή τον κλάδο του.
Μέσα σε αυτή τη συγκυρία της οπισθοχώρησης και την διάχυτη ψυχολογία της ήττας, του ωχαδερφισμού και του «τίποτα δεν γίνεται» εμείς ως σωματείο ΣΒΕΟΔ, είμαστε στη θέση να βιώνουμε μια «ευχάριστη» αλλά σε καμία περίπτωση ανέλπιστη αντίφαση. Ζήσαμε πλήθος αγώνων, διεκδικήσαμε αιτήματα που έμοιαζαν μακρινά, μοχθήσαμε, απεργήσαμε, αισθανθήκαμε την συντροφικότητα με συναδέλφους/ισσες και αλληλέγγυους/ες, δώσαμε τρόπο στην οργή και φτάσαμε στο σημείο να κάνουμε το επάγγελμα ορατό και να του δώσουμε τη θέση που του αξίζει. Γευτήκαμε τη χαρά, την ικανοποίηση και τη νίκη κόντρα σε αυτά που έμοιαζαν ανίκητα. Γιατί για εμάς όποιος αγωνίζεται μπορεί να χάσει, αλλά όποιος δεν αγωνίζεται είναι ήδη χαμένος. Η ίδρυση του σωματείου το 2007, η δουλειά του μυρμηγκιού, η συνέπεια, η συνέχεια και η επιμονή μας οδήγησαν από παρέμβαση σε παρέμβαση και από απεργία σε απεργία. Υπομονετικά, με σταθερή ατζέντα και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό φτάσαμε από την απεργία του 2017 που αναβάθμισε τη δυναμική μας, στην απεργία του 2019 όπου κερδήθηκε ο ν. 4611/19και υποχρεώνει τους εργοδότες:
α)να παρέχουν είτε εταιρικό δίκυκλο δηλωμένο στο σύστημα Εργάνη είτε να αποζημιώνουν με τουλάχιστον 15% επί του βασικού καθαρού μισθού, όταν η χρήση γίνεται με το δικό μας δίκυκλο
β)να πληρώνουν τη βενζίνη που καταναλώνουμε στη δουλειά
γ) να παρέχουν τα απαραίτητα Μέσα Ατομικής Προστασίας(Μ.Α.Π)
Με όπλο τη διαρκή συνέλευση του σωματείου, σε συνδυασμό με τη δυναμική της Επιτροπής ΣΒΕΟΔ στην e-food οδηγηθήκαμε στον Σεπτέμβρη του 2021, όπου δώσαμε μια μεγάλη συλλογική μάχη ενάντια στην διαδικτυακή πλατφόρμα. Σε ευθεία αντιπαράθεση με τις αντεργατικές ρυθμίσεις του ν. 4808/21, ξεχωριστή στιγμή αποτελεί η ψηφοφορία με ανάταση χειρός, την Τρίτη 22 Σεπτέμβρη 2021, την ημέρα της στάσης εργασίας.Η στιγμή που το κόκκινο ποτάμι των συναδέλφων, ο συσχετισμός δύναμης που χτίζει η δουλειά του μυρμηγκιού, βροντοφώναξε προς κάθε κατεύθυνση πως νόμος είναι το δίκιο του εργάτη.
Με αποτέλεσμα να μην περάσει κοινωνικά το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» της εταιρείας προς τους συναδέλφους, να αποδομηθεί μαζικά η έννοια του freelance/ελεύθερου επαγγελματία και να οριστεί με απόλυτη σαφήνεια πως πρόκειται για σχέση εξαρτημένης εργασίας. Αποκορύφωμα του αγώνα, που έκανε την εταιρεία να αναδιπλωθεί και η ημέρα της απεργίας που εξελίχθηκε σε μια γιορτινή μοτοπορεία και επισφράγισε το επιδιωκόμενο. Το γεγονός πως η εταιρεία αναγκάστηκε να μετατρέψει 2.016 συμβάσεις ορισμένου χρόνου σε αορίστου, ανέδειξε τη σημασία της ταξικής πάλης και του συνδικαλισμού βάσης και έδωσε μια ηχηρή απάντηση στους μεμψίμοιρους, τους παραιτημένους και στους επετειακούς, που αρκούνται σε κινήσεις εντυπωσιασμού χωρίς αντίκρισμα, για την τιμή των όπλων. Όμως, το σημαντικότερο είναι πως επανέφερε την αίσθηση της νίκης όχι μόνο στους συναδέλφους/ισσες στο επάγγελμα αλλά και στην τάξη και την κοινωνία.
Τα παραπάνω δεν γράφονται για να ευλογήσουμε τα γένια μας, αλλά για να αναδείξουν μια διαφορετική κουλτούρα που σιγά σιγά θεωρούμε πως κερδίζει όλο και περισσότερο τις καρδιές των συναδέλφων/ισσών και σημαντικών μαχητικών τμημάτων του εργατικού κινήματος. Δεν διεκδικούμε το αλάθητο, αντιθέτως προσπαθούμε πάντα να εντοπίζουμε τις αδυναμίες και τα κενά μας και είμαστε ανοιχτοί/ες σε οποιοδήποτε σχολιασμό ή κριτική.
Τι σημαίνει όμως συνδικαλισμός βάσης και είναι άραγε χαοτικές οι διαφορές με τον καθετοποιημένο γραφειοκρατικό συνδικαλισμό που έχουμε συνηθίσει; Στην εκδήλωση που σας προσκαλούμε θα γίνει μια πιο αναλυτική παρουσίαση, αλλά χαρακτηριστικά θα απαριθμήσουμε τα εξής:
Πρώτα και κύρια δεν έχουμε επαγγελματικά στελέχη, δεν πληρωνόμαστε για τη συνδικαλιστική μας δράση. Αντιθέτως, οι ώρες που συλλογικά αφιερώνουμεστο σωματείο είναι μια δεύτερη εθελοντική δουλειά με σημαντικό προσωπικό αποτύπωμα. Είμαστε σάρκα από τη σάρκα όλων αυτών που αγωνίζονται πραγματικά και ανυστερόβουλα.
Το δομικό συνδικαλιστικό μας μοντέλο στηρίζεται στην αυτοοργάνωση, την αντιεραρχία και την οριζοντιότητα, αξιακές αρχές πουθεωρούμε απαραίτητες για την ύπαρξη,τη βιωσιμότητα, την εξέλιξη και τη συνέχειά μας. Η τακτική, η στρατηγική, ο βραχυπρόθεσμος και ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός μας δεν διαμεσολαβείται από κομματικούς φορείς, οργανώσεις και ειδικούς. Ο συνδικαλισμός μας είναι ταξικός, αναφέρεται στο εργατικό κίνημα και την κοινωνία. Η πολιτική υπεραξία που παράγεται από τη διάδραση του σωματείου με την τάξη και την κοινωνία δεν προορίζεται είτε για προσωπική ιδιοτέλεια είτε για κομματική υπεραξία. Θέλουμε να επιστρέφει στην βάση, να υπηρετεί, να διαπαιδαγωγεί και να καλλιεργεί τη βάση. Γνωρίζουμε πως κομμάτι της αποδοχής από συναδέλφους/ισσες, αλλά και αλληλέγγυους οφείλεται στο ότι ιδρώνουμε τη φανέλα και μπαίνουμε στο γήπεδο, όχι για να συμμετάσχουμε εθιμοτυπικά αλλά για να πατήσουμε γήπεδο και να κυνηγήσουμε τη νίκη. Πιάτσα - πιάτσα, κατάστημα - κατάστημα, γειτονιά -γειτονιά όλα αυτά τα χρόνια είμαστε εκεί για να συμπαρασταθούμε,για να πείσουμε όσους και όσες μπορούμε. Ο βηματισμός μας καθορίζεται από συστηματική ανάλυση, μακρόπνοο σχεδιασμό, στοχοθεσία και στρατηγικό πλάνο. Όπως οι εργοδότες αποφεύγουν το συνδικαλισμό, έτσι και εμείς αποφεύγουμε τις αυθόρμητες εμπνεύσεις, τις πυροτεχνηματικές δράσεις και τις αδιέξοδες επιλογές του «πάμε και βλέπουμε». Αντιθέτως, εμπλουτίζουμε σταθερά τη φαρέτρα μας με επιχειρήματα και μέσω της διαρκούς συνέλευσης προπονούμαστε μεθοδικά ώστε τα βέλη μας να σταλούν στη σωστή κατεύθυνση.
Και σε αυτό το σημείο θα κλείσουμε την περιληπτική αναφορά μας καθώς το περιεχόμενο είναι πλούσιο και πολλά περισσότερα θα συζητηθούν στο πλαίσιο της εκδήλωσης.
Ο συνδικαλισμός βάσης, οι αξίες και η σημασία του έρχονται να αναμετρηθούνμε την αστική τάξη σε μια εποχή όπου η εργασιακή πραγματικότητα είναι για πολλούς αδυσώπητη. Οι εργοδοτικές αυθαιρεσίες παραμένουν στην ημερήσια διάταξη. Η ανασφάλιστη και υποδηλωμένη εργασία είναι διάχυτη, ενώ η ανεργία και η επισφάλεια πολιορκούν τις ζωές μας με μια δυσβάσταχτη διάρκεια. Για σημαντικά τμήματα της κοινωνίας, που συνεχώς αυξάνονται, οι συνθήκες διαβίωσης είναι ανυπόφορες και οι υποτυπώδεις μισθοί δεν επαρκούν ούτε για τις βασικές ανάγκες. Η εντατικοποίηση, η πίεση, το άγχος και τα εργατικά ατυχήματα αποτελούν δυστοπίες με τις οποίες ερχόμαστε αντιμέτωποι καθημερινά. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ήρθε και ο ν. 4808/21 (ν. Χατζηδάκη), που αποτελεί την συνέχεια των νόμων που ψηφίζονται διαχρονικά εδώ και δεκαετίες για να περιστείλει ακόμη περισσότερες ελευθερίες και δικαιώματα. Πολλές από τις αλλαγές για «την προστασία της εργασίας» όπως προκλητικά αναφέρει ο νόμοςστον τίτλο του, επιβάλλονταν παράνομα από τους εργοδότες εδώ και αρκετά χρόνια και τα βιώναμε καθημερινά στους χώρους εργασίας. Πλέον, ήρθε και η τυπική τους επικύρωση, προκειμένου να σταματήσουν να «αναγκάζονται» οι εργοδότες και οι επιχειρήσεις να παρανομούν. Βέβαια,πολλές αλλαγές που ευελπιστεί να επιβάλλει ο 4808/21 είναι καινούριες, όμως όλες είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα των εργοδοτών και στις ανάγκες τους, για να διασφαλίσουν την απρόσκοπτη κερδοφορία τους.
Με ένα πνεύμα ξεκάθαρα αντεργατικό, που βάζει στο στόχαστρο την ίδια την ύπαρξη της εργατικής τάξης ως συνειδητοποιημένο και οργανωμένο υποκείμενο, επιτίθεται στο δικαίωμα του συνδικαλισμού και της απεργίας. Επιχειρεί να βάλει επιπλέον φραγμούς και δυσκολίες στη λειτουργία των σωματείων. Μια σειρά από διατάξεις και άρθρα αφαιρούν ιδιαίτερα σημαντικές διαπραγματευτικές δυνατότητες που είχαν απομείνει από τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα των τελευταίων δεκαετιών, καθώς οι εργοδότες θα μπορούν πλέον να λαμβάνουν αρκετές αποφάσεις χωρίς προηγουμένως να απαιτείται η διαβούλευση και η συμφωνία με τα σωματεία. Ο νόμος 4808/21 περιορίζει, και επί της ουσίας τείνει να απαγορεύσει, την ενεργή περιφρούρηση μιας απεργίας. Διευκολύνεται τη δικαστική καταστολή των απεργιών, αφού προβλέπονται περισσότεροι λόγοι για τους οποίους μία απεργία μπορεί να κηρυχθεί παράνομη από τα δικαστήρια. Η συνδικαλιστική οργάνωση και πάλη μέσα στους χώρους δουλειάς μπαίνει στο στόχαστρο ως ένας απαρχαιωμένος παράγοντας που εμποδίζει την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Μια ανταγωνιστικότητα που για να επιτευχθεί θα πρέπει να πατήσει πάνω στα κεφάλια των εργαζομένων.
Από την 1η Φλεβάρη του 2022, ο υπουργός εργασίας Κ. Χατζηδάκης ανακοίνωσε την έναρξη της λειτουργίας του Γενικού Μητρώου Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων (ΓΕ.ΜΗ.Σ.Ο.Ε.) που, ως σωματεία, απειλεί να μας θέσει εκτός νόμου αν δεν υπακούσουμε στην εγγραφή του.
Πλέον, έχουμε φτάσει στο σημείο όπου δεν έχουμε άλλη επιλογή πέρα από το να επιδείξουμε, την επιβαλλόμενη από την περίοδο, ισχύ. Η αναμέτρηση, με την αστική τάξη και τη συνέχεια του κράτους όσο αφορά την διαρκή αποδόμηση της εργασίας και των δικαιωμάτων μας, είναι αναπόφευκτη. Πρόκειται για ένα σημείο καμπής που θα επηρεάσει τον τρόπο λειτουργίας των σωματείων, τις δυνατότητες διαπραγμάτευσης, τις αντιστάσεις μας συνολικά απέναντι στους εργοδότες και τις επιχειρήσεις τους.
Οπότε, η στάση μας απέναντι στη γενικευμένη επίθεση που εξαπολύει εναντίον μας ο ν. 4808/21 δεν μπορεί παρά να είναι διαρκής και επί παντός επιστητού, να μην αφήνει κανένα περιθώριο εφαρμογής οποιουδήποτε αντεργατικού άρθρου ή διάταξης.
Σε διατεταγμένη υπηρεσία από το κράτος του κεφαλαίου, ο ν. Χατζηδάκη μειώνει αντί να ενισχύει τα εργατικά μας δικαιώματα. Το περιεχόμενο του νόμου και οι υστερόβουλες επιδιώξεις του, μας απασχολούν από την πρώτη μέρα της ψήφισής του και αποτελούν σημαντικό κομμάτι της ανάλυσης και της στοχοθεσίας της συνέλευσης. Η αποδόμησή του προχωρά και μετατρέπεται σε ενημέρωση, ώστε να οπλιστούν οι συναδέλφοι/ισσεςμε ανάλυση και επιχειρήματα. Στην εκδήλωση θα επιδιώξουμενα εμβαθύνουμε στα κοινά ζητήματα που μας απασχολούν καθώς ως σωματείο έχουμε δηλώσει πως αποτελούν, casus belli, αιτία πολέμου.
Σε αυτό τον καταιγισμό των επιθέσεων είμαστε πεπεισμένοι πως χωράνε και οι δικές μας απαντήσεις. Ως σωματείο έχουμε ήδη ξεκινήσει την αντεπίθεσή μας ενάντια στα αντεργατικά άρθρα και τις διατάξεις του ν. 4808/21 καθώς μετά τον Ιούνιο του 2021, σε συνέχεια των προηγούμενων, έχουμε μπει σε μια νέα περίοδο αγώνων που αφορούν όχι μόνο το επάγγελμα αλλά το σύνολο της κοινωνίας, το σύνολο της τάξης. Κρίνουμε πως όλοι και όλες έχουμε σε συλλογικό επίπεδο τη δύναμη και την επιχειρηματολογία να το πράξουμε. Κάθε επαγγελματικός κλάδος με τη δική του οπτική, ανάλυση και σχεδιασμό μπορεί να καταφέρει καταλυτικά πλήγματα στο νόμο. Θα χαρούμε πολύ να βρεθούμε μαζί σε μια εκδήλωση όπου ο συνδικαλισμός βάσης θέτει και πάλι την ανανεωτική του αιχμή, στην υπηρεσία της τάξης.
Αντίσταση – Αλληλεγγύη – Συμμετοχή
Αυτοοργάνωση – Οριζοντιότητα – Αντιιεραρχία
ΟΥΤΟΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΠΩΣ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ.
*Η επιτροπή ΣΒΕΟΔ στην e food δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της εξάμηνης προετοιμασίας της απεργίας του 2019.
Πρωτοβάθμιο Ομοιοεπαγγελματικό Σωματείο «Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου»
για courier/ταχυμεταφορείς, delivery/ταχυδιανομείς και υπαλλήλους εξωτερικών εργασιών με δίκυκλο.
Μάρτης 2022.
