Απεργία 11 Απρίλη 2019…
για τ’ αυτονόητα… .
Ένα χρόνο μετά, η Απεργία της 11ης Απρίλη του 2019 ως παρακαταθήκη και νοηματοδότης στο σήμερα και το αύριο του συνδικαλισμού βάσης.
Ένας χρόνος έχει περάσει από τη μεγαλειώδη απεργιακή μοτοπορεία της 11ης Απρίλη 2019 που πραγματοποίησε το σωματείο μας, η Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου (ΣΒΕΟΔ). Εκείνη την ημέρα 1200 δίκυκλα κατέκλυσαν το κέντρο της Αθήνας ενώ το σύνολο των απεργών υπήρξε πολλαπλάσιο, με αποτέλεσμα να κλείσουν πολλά από τα συνοικιακά καταστατήματα αλλά και μεγάλες αλυσίδες ταχυεστίασης.
Αντίστοιχα επιτυχημένη ήταν και η απεργιακή μοτοπορεία στα Ιωάννινα, που κάλεσε το αδελφό σωματείο Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Διανομέων Ιωαννίνων (ΣΒΕΔΙ), με τους απεργούς να αγγίζουν το 80% των συναδέλφων εργαζομένων της πόλης.
Με τον αγώνα μας κερδίσαμε, για όλους τους οδηγούς δικύκλου:
courier ταχυμεταφορείς- delivery ταχυδιανομείς και υπαλλήλους εξωτερικών εργασιών
την ψήφιση του νόμου 4611/2019, ο οποίος προβλέπει ότι οι εργοδότες πρέπει να μας παρέχουν:
Μέσα Ατομικής Προστασίας (ΜΑΠ)
Εταιρικό δίκυκλο ή 15% (τουλάχιστον επί του βασικού μισθού) αποζημίωση για έξοδα χρήσης και συντήρησης δικύκλου (service)
την καταβολή των εξόδων για καύσιμα (βενζίνες)
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, την απεργία του περσινού Απρίλη οι εργοδότες την παρατήρησαν πολύ προσεκτικά. Και στην συνέχεια το ίδιο προσεκτικά μελέτησαν και την ψήφιση του νόμου 4611/19. Αντιλήφθηκαν την ολοένα και μεγαλύτερη δύναμη που αποκτά καθημερινά το σωματείο μας. Γιατί είμαστε ένα σωματείο που δεν ελέγχεται από το ΕΚΑ και τη ΓΣΕΕ, που δεν σπαράσσεται από τις κοινοβουλευτικού τύπου ανατιπαραθέσεις των κομματικών και των πολιτικών παρατάξεων. Είμαστε ένα σωματείο που αντί για έμμισθα επαγγελματικά στελέχη καλλιεργούμε και προκρίνουμε την συνδικαλιστική κουλτούρα του “κάθε μέλος και στέλεχος”. Είμαστε ένα σωματείο όπου η ανάλυση, η τακτική, η στρατηγική και οι δράσεις προέρχονται από τη βάση του, από τη διαρκή συνέλευση του συνόλου των μελών του και όχι από ισόβια Διοικητικά Συμβούλια που συνεδριάζουν, χωρίς την παρουσία των συναδέλφων, μια δυο φορές το χρόνο. Η δύναμή μας βρίσκεται στον κάθε συνάδελφο, στην κάθε συναδέλφισσα που συμμετέχει στις προπαρασκευαστικές εβδομαδιαίες συζητήσεις της Τρίτης και του Σαββάτου, που συμμετέχει στην Γενική Συνέλευση κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα. Αυτή είναι η δύναμή μας, η παρακαταθήκη, το παρελθόν, το παρόν αλλά και το μέλλον μας.
Δεν έχουμε αυταπάτες πως η ψήφιση ενός νόμου σημαίνει αυτόματα και την εφαρμογή του. Ο νόμος 4611/19, που τόσο παλέψαμε γι’ αυτόν, δεν εφαρμόζεται καθολικά, ειδικά στα μικρότερα καταστήματα και επιχειρήσεις. ‘Ομως ο νόμος είναι υπαρκτός. Από το Μάιο του 2019, όλες οι μεγάλες ταχυμεταφορικές εταιρίες και οι αλυσίδες ταχυεστίασης τον εφαρμόζουν. Σε αρκετά καταστήματα οι ταχυδιανομείς δουλεύουν πλέον με εταιρικά μηχανάκια και οι περισσότεροι ταχυμεταφορείς παίρνουν το 15% (97,5€ για 8ωρο 5ήμερο). Ακόμη και σε εκείνες τις περιπτώσεις που οι εργοδότες επιλέγουν να “αγνοούν” το νόμο 4611/19, κάτι που συνήθως συμβαίνει σε καφέ και σουβλατζίδικα με μια “πειρατική” αντίληψη για τα εργασιακά δικαιώματα και τη φορολογία, υπάρχει πλέον κατοχυρωμένο το δικαίωμα της διεκδίκησης αποζημίωσης για έξοδα χρήσης/συντήρησης και καυσίμων. Πλέον εκατοντάδες συνάδελφοι σε ολόκληρη τη χώρα, προσφεύγουν στις Επιθεωρήσεις Εργασίας, διεκδικούν τα δικαιώματά τους και δικαιώνονται.
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες συνεχίζουμε δυναμικά μέχρι να επιβάλλουμε το νόμο σε ολόκληρη την πιάτσα! Η αύξηση των ηλεκτρονικών αγορών, των on-line παραγγελιών έχει αυξήσει τον φόρτο εργασίας. Ιδιαίτερα την περίοδο που διανύουμε με την εξάπλωση του Covid-19, έρχεται με ακόμη μεγαλύτερη ένταση στο προσκήνιο η αυταπόδεικτη χρησιμότητα (και πρόσκαιρη αναγνώριση) του επαγγέλματός μας χωρίς όμως να έχουν αυξηθεί αναλογικά οι προσλήψεις σε εταιρίες courier και αλυσίδες ταχυεστίασης, με αποτέλεσμα την περαιτέρω εντατικοποίηση του επαγγέλματός μας και τον κίνδυνο ελαστικοποίησης των ωρών εργασίας μας. Η μαύρη και η υποδηλωμένη εργασία, που σήμερα αποτελεί τον κανόνα στις εργασιακές σχέσεις, στέκεται εμπόδιο στις διεκδικήσεις μας. Όμως, δεν είναι αξεπέραστη και ως σωματείο προτείνουμε να:
Συλλέγουμε καθημερινά στοιχεία για τις πραγματικές ώρες που δουλεύουμε, φτιάχνουμε ένα αρχείο, ένα ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, στο οποίο καταχωρούμε:
- παραγγελιόχαρτα (τα φωτογραφίζουμε με το κινητό και τα καταχωρούμε σε ηλεκτρονικό αρχείο εάν ο εργοδότης μας τα ζητά πίσω)
- προγράμματα εργασίας ( τα καταχωρούμε στο ηλεκτρονικό μας αρχείο εάν μας σταλούν μέσω ψηφικής πλατφόρμας ή τα φωτογραφίζουμε με το κινητό εφόσον είναι αναρτημένα στο κατάστημα)
- αποδείξεις από πρατήρια καυσίμων (βάσει ερμηνευτικής εγκυκλίου του νόμου 4611/19 οι εργοδότες είναι υποχρεωμένοι να μας καταβάλλουν και τα έξοδα κίνησης)
- αποδείξεις από service (στις οποίες ζητάμε να αναγράφεται ο αριθμός κυκλοφορίας του δικύκλου μας)
- αποδείξεις από την αγορά οποιουδήποτε προστατευτικού εξοπλισμού χρησιμοποιούμε (κράνοι, αδιάβροχα, μπότες)
Είτε μόνοι είτε με αρωγό το σωματείο καταγγέλουμε τους εργοδότες που δεν εφαρμόζουν το νόμο στην Επιθεώρηση Εργασίας. Έχουμε συμαχό μας το Ημερολόγιο Εργασίας, τα αποδεικτικά στοιχεία που αποδεικνύουν την πραγματική μας εργασιακή σχέση με τον κάθε εργοδότη ή επιχείρηση.
Με τους αγώνες μας, πάγια αιτήματα του σωματείου μας έγιναν πραγματικότητα και για τις τρεις ειδικότητες του επαγγέλματος (courier/ταχυμεταφορείς, delivery/ταχυδιανομείς και υπαλλήλους εξωτερικών εργασιών . Συνεχίζουμε δυναμικά και διεκδικούμε:
ΕΝΝΙΑΙΑ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ για όλους τους εργαζόμενους οδηγούς δικύκλου
ΕΝΣΗΜΑ ΒΑΡΕΑ ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΑ
Να μην ανακληθεί η εγκύκλιος με θέμα:
οδηγίες εφαρμογής του άρθρου 56 του ν.4611/2019 (ΦΕΚ 73Α),
που διευκρινίζει πως οι βενζίνες πρέπει να μας καταβάλλονται ξεχωριστά
από το επίδομα χρήσης και συντήρησης του 15%
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΗ ΚΑΙ ΥΠΟΔΗΛΩΜΕΝΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
ΠΕΝΘΗΜΕΡΗ ΟΧΤΑΩΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΕΡΓΟΛΑΒΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ – ΟΡΓΑΝΩΝΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ
ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ, ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ
