Την άνοιξη του 2021 η εταιρεία Energean που έχει στην ιδιοκτησία της την «Kavala oil», αποφασίζει την αναδιάρθρωσή της, ως προαπαιτούμενο για την απόκτηση ενός υπέρογκου δανείου 100 εκατομμυρίων ευρώ από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και εγγυητή το ελληνικό δημόσιο. Στη λέξη αναδιάρθρωση βέβαια, το μόνο που μας έρχεται στο μυαλό είναι περαιτέρω εργασιακή υποτίμηση και επισφάλεια. Αυτό ακριβώς συνέβη και σε αυτήν την περίπτωση, αφού η εταιρεία απαιτούσε 40 απολύσεις εργαζομένων με συμβάσεις αορίστου χρόνου και 40 ενοικιαζόμενων εργολαβικών. Σύνολο 80 εργαζόμενοι στους 240 που απαρτίζουν την εταιρεία. Μιλάμε για εκδίωξη του 1/3 των εργαζομένων. Τη στιγμή που θα λάμβανε ζεστό χρήμα από το δάνειο ως υποβοηθούμενη των μέτρων covid, κάποιος θα σκεφτόταν λογικά πως θα έπρεπε να δημιουργήσει καλύτερες συνθήκες εργασίας και όχι ακριβώς το αντίθετο. Μέσα στο καλοκαίρι η εταιρεία εκβιαστικά ανακοινώνει πρόγραμμα εθελούσιων αποχωρήσεων, όπου μόνο 11 εργαζόμενοι αποδέχονται να τους «παραιτήσουν». Οι υπόλοιποι εργαζόμενοι αρνούνται και δείχνουν στην εταιρεία το πρώτο δείγμα συλλογικής τους αντίστασης. Ταυτόχρονα, λόγω της υποστελέχωσης εξαναγκάζει τους εργαζόμενους σε αλλαγή των όρων της σύμβασή τους, όπως στο κομμάτι των ωραρίων τους και τον αριθμό των βαρδιών ώστε να ανταποκρίνονται στις προϋποθέσεις ασφαλούς λειτουργίας των εγκαταστάσεων. Από τα συνεχόμενα 12ωρα, υπήρξε κίνδυνος της σωματικής υγείας των εργαζομένων με κάποιους να φτάνουν στο σημείο της λιποθυμίας λόγω της πίεσης και του φόρτου εργασίας.
Οι εργαζόμενοι οργανωμένοι στο επιχειρησιακό σωματείο της «Kavala Oil» ξεκίνησαν την απάντησή τους. Έτσι πήραν την απόφαση να κάνουν περιφρουρήσεις ασφαλούς λειτουργίας. Όσοι ήταν σε ρεπό ή άδειες πηγαίναν έξω από το εργοστάσιο, ώστε να είναι εκεί να βοηθήσουν στη λειτουργία του εργοστασίου αν προέκυπτε πρόβλημα. Και ταυτόχρονα αρνούνταν να υπακούσουν σε εντολές της εταιρείας που έθιγαν την ασφάλεια και τις ζωές τους. Σε μια κίνηση αντίδρασης η εταιρεία απέλυσε τον γενικό διευθυντή προσωπικού και τον τεχνικό διευθυντή, που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις. Οι 2 απολυμένοι αντικαταστάθηκαν, αλλά δεν επετράπη από τους εργαζόμενους στους 2 νέους διευθυντές να μπουν στο εργοστάσιο. Οι προεκτάσεις της αναδιάρθρωσης πέρα από την εντατικοποίηση της εργασίας και τη φθορά των εργαζομένων σε σωματικό και ψυχικό επίπεδο, είχε ως αποτέλεσμα και τις εκπτώσεις στο κομμάτι των μέτρων ασφάλειας, που έθεταν σε κίνδυνο πρώτα τους ίδιους τους εργάτες και σε δεύτερο βαθμό τις εγκαταστάσεις, την ίδια την πόλη της Καβάλας και συνεπακόλουθα το φυσικό περιβάλλον της περιοχής. Έτσι η Energean αποφάσισε να καταργήσει το Χημείο, όπου οι χημικοί είναι επιβαρυμένοι με το να συλλέγουν δείγματα από τα απόβλητα που πετιούνται στη θάλασσα, έπειτα από την επεξεργασία. Ίδια στρατηγική ακολουθήθηκε και στην πυρασφάλεια όπου εκδιώχθηκαν όσοι ήταν υπεύθυνοι για αυτήν σε ένα τόσο σημαντικό πόστο, δείχνοντας την εγκληματική διάθεση της εταιρείας.
Μέσα στον Οκτώβρη, η εταιρεία «θυμήθηκε» να κάνει shut down (συντήρηση των εγκαταστάσεων και παύση λειτουργίας τους) παρανόμως έπειτα από 4 χρόνια, ενώ για λόγους ασφαλείας πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο. Η διαδικασία ξεκίνησε με μειωμένο προσωπικό και ελλείψεις, ενώ όταν έφτασε η ώρα της επαναλειτουργίας και της παροχής στις εγκαταστάσεις φυσικού αερίου, το έκοψε ώστε να μην ξεκινήσει η επαναλειτουργία, αν δεν προχωρήσουν οι απολύσεις της αναδιάρθρωσης. Η διακοπή του φυσικού αερίου κατά την επανεκκίνηση θεωρείται άκρως επικίνδυνη και οι εργαζόμενοι διέτρεξαν μεγάλο κίνδυνο. Δύο (2) εργάτες που άνοιξαν τη βάνα του φυσικού αερίου απολύθηκαν για παράβαση εντολών και η εταιρία το ξανάκλεισε. Με την κατάσταση από πλευράς της Energean να είναι τόσο εκδικητική, πιεστική και τεταμένη οι εργαζόμενοι προχώρησαν σε νέες κινήσεις. Εντατικοποιήθηκε η περιφρούρηση η οποία χαρακτηρίστηκε ως κατάληψη από την εταιρεία λόγω της παρεμπόδισης της εισόδου στους διευθυντές και η αστυνομία βρήκε πάτημα να κάνει συνεχείς επισκέψεις τρομοκρατώντας τους εργάτες. Οι εργαζόμενοι αρνούνται πως πρόκειται για κατάληψη. Το εργοστάσιο λειτουργούσε κανονικά, αφού έκανε ακόμα και φόρτωση πετρελαίου σε δεξαμενόπλοιο. Το μεγάλο «μπαμ» έγινε όταν η εταιρία έβγαλε σε διαθεσιμότητα 165 άτομα, σχεδόν το 70% του προσωπικού, παραβιάζοντας ακόμα και το μίνιμουμ προσωπικό για έκτακτη λειτουργία. Κάτι που δεν γινόταν από τους ίδιους τους εργάτες ακόμα και στις απεργίες γιατί βάζει σε κίνδυνο όλη την περιοχή, αφού προκύπτουν ζητήματα ασφαλείας. Παρ’ όλο που ενημερώθηκαν όλοι οι αρμόδιοι φορείς για τα ζητήματα ασφαλείας, όπως η πυροσβεστική, η εισαγγελία και το λιμεναρχείο, δεν υπήρξε καμία αντίδραση, κάτι που ελαχίστως μπορεί να χαρακτηριστεί ως αμέλεια, βάζοντας σε κίνδυνο μια ολόκληρη πόλη.
Στις 21/12 έγινε η εισβολή από 250 αστυνομικούς των ΜΑΤ, απέκλεισαν τις εγκαταστάσεις και προχώρησαν σε 10 συλλήψεις εργαζομένων που περιφρουρούσαν τον πολύμηνο αγώνα τους ενάντια στα σχέδια απολύσεων. Ένα όργιο βίας, ανευθυνότητας, πίεσης και φθορών από την αστυνομία σε ένα χώρο όπου η παραμικρή σπίθα μπορεί να τίναζε την πόλη της Καβάλας στον αέρα. Ενδεικτικά αναφέρουμε πως έκοψαν με τροχό την πόρτα δίπλα στον αγωγό αερίου και πετρελαίου, ενώ πέταξαν κρότου λάμψης μέσα στις εγκαταστάσεις, όπου ανατινάχτηκε και ένας μετασχηματιστής. Εντός του εργοστασίου ήταν περισσότεροι από 100 εργαζόμενοι σε πύργο του εργοστασίου εγκλωβισμένοι για πάνω από 12 ώρες, από τις δυνάμεις των ΜΑΤ. Στις εκκλήσεις των εργαζομένων για κάποια φάρμακα ή νερό η στάση τους ήταν σαδιστική καθότι απέκλεισαν κάθε ανεφοδιασμό. Όσο περίμεναν από κάτω, κάπνιζαν σε έναν χώρο που απαγορεύεται. Η εισβολή της αστυνομίας δεν μπορεί να χαρακτηριστεί καθόλου ως μεμονωμένο περιστατικό ή παρορμητική, αλλά ήταν ένα σχέδιο από πλευράς της, προστατεύοντας τα συμφέροντα της εταιρείας σαν ιδιωτικός στρατός. Η εταιρία λειτούργησε με σκοπό να συλληφθεί και να απολυθεί το Διοικητικό Συμβούλιο των εργαζομένων με ανυπόστατες κατηγορίες για να σταματήσει ο αγώνας και να συνεχίσει ανενόχλητη τα σχέδια της. Εξάλλου προσέφυγε δικαστικώς, καταθέτοντας μήνυση κατά του προέδρου και των μελών του Δ.Σ του επιχειρησιακού σωματείου της Kavala Oil με την ονομασία «Το Βαρέλι». Οι κατηγορίες αφορούν την έκθεση σε κίνδυνο, ψευδή καταμήνυση και συκοφαντική δυσφήμηση.
Από 1/1/2022 οι εργαζόμενοι έχουν ξεκινήσει επίσχεση εργασίας*, αναγκασμένοι ταυτόχρονα να λειτουργούν με προσωπικό ασφαλείας. Από τη στιγμή που ξεκίνησε η επίσχεση εργασίας η Energean ξεκίνησε εκβιασμούς στις οικογένειες των εργαζομένων. Οι μόνοι που έκαναν πίσω ήταν έξι άτομα, οι υπόλοιποι παραμένουν ανένδοτοι. Οι εργαζόμενοι συνεχίζουν τον αγώνα τους δυναμικά. Όπως φαίνεται, σχεδόν όλη η πόλη της Καβάλας είναι μαζί τους. Όπως αναφέρουν και οι ίδιοι, κόσμος τους βλέπει στο δρόμο και τους δίνει συγχαρητήρια και κουράγιο να συνεχίσουν την προσπάθεια. Πλήθος σωματείων έχουν συμπορευτεί μαζί τους και είναι ενδεικτικό πως στις 27/12 στην πορεία που πραγματοποιήθηκε γύρω στα 1.000 άτομα πορεύτηκαν στο δρόμο για την δικαίωση των αιτημάτων των εργατών. Όλα αυτά σε μια μικρή επαρχιακή πόλη.
Για εμάς η κατασταλτική διαχείριση των κινητοποιήσεων των εργαζομένων της Εnergean είναι μια γεύση από τη λογική τους κράτους και του νεοφιλελεύθερου δόγματος που θέλει να βάλει ταφόπλακα στις διεκδικήσεις της εργατικής τάξης. Πολλές από τις διατάξεις του ν. Χατζηδάκη έρχονται να επιβεβαιώσουν αυτήν την στρατηγική, αφού διαχρονικά εργασιακά δικαιώματα είτε αμφισβητούνται είτε καταργούνται ενώ στοχευμένη είναι και η επίθεση στον συνδικαλισμό, την έννοια και την ουσία της απεργίας. Έχουμε αναλύσει ήδη σε κείμενα μας πως η καταστρατήγηση του δικαιώματος στην απεργία είναι κομβικής σημασίας για να προωθηθούν και άλλες αντεργατικές διατάξεις, για να επέλθει η ταξική ειρήνη του κεφαλαίου που θα μοιράζει το δίκιο αποκλειστικά στην πλευρά των εργοδοτών. Ως Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου (ΣΒΕΟΔ) θεωρούμε επιτακτική την ανάγκη να παλέψουμε ενάντια στις αντεργατικές διατάξεις του νόμου μέχρι την πλήρη κατάργησή τους. Στεκόμαστε πάντα αλληλέγγυοι στους αγώνες των εργαζομένων, όχι μόνο στο επάγγελμα μας, αλλά και σε κάθε κομμάτι της πολυδιασπασμένης εργατικής τάξης. Συμπαραστεκόμαστε στο μαχητικό συνδικαλισμό, όταν απορρέει μέσα από οριζόντιες συλλογικές διαδικασίες, είναι προϊόν και αφετηρία της ίδιας του της βάσης και παλεύει πέρα από συντεχνιακές διεκδικήσεις και τις λογικές των καρεκλοκένταυρων. Γνωρίζουμε πως μόνο αν παρακάμψουμε τις ατομικές προσεγγίσεις και περάσουμε στη συλλογική διεκδίκηση μπορούμε να αναζητήσουμε την νίκη και την ενότητα της ίδιας της τάξης μας, που βάλλεται συνεχώς και αδιαλείπτως τα τελευταία χρόνια και ειδικότερα με την ψήφιση του ν. Χατζηδάκη.
Αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων.
Απόσυρση των κατηγοριών, καμία δίωξη στους συλληφθέντες.
*Εάν ο εργοδότης καθυστερεί να καταβάλλει τις αποδοχές που οφείλει στο μισθωτό του σημαντικό χρόνο, τότε αυτός έχει δικαίωμα να προβεί σε επίσχεση της εργασίας του. Δηλαδή δικαιούται να δηλώσει στον εργοδότη ότι διακόπτει την εργασία του, μέχρις ότου να καταβληθούν οι καθυστερούμενες αποδοχές του Αποτέλεσμα αυτού είναι ότι ο εργοδότης βρίσκεται σε κατάσταση υπερημερίας, με όλες τις απορρέουσες γι’ αυτόν απέναντι στο μισθωτό υποχρεώσεις, δηλαδή να του καταβάλει τις αποδοχές και για το χρονικό διάστημα που διαρκεί η επίσχεση της εργασίας του. Το χρόνο της υπερημερίας του εργοδότη, ο μισθωτός όχι μόνο δεν υποχρεούται να προσφέρει εργασία, αλλά δικαιούται και να απασχοληθεί αλλού για να καλύψει τις βασικές βιοτικές ανάγκες. Βέβαια νοείται ότι πρέπει παράλληλα να είναι σε κάθε στιγμή έτοιμος προς εργασία στη διάθεση του εργοδότη, σε περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο αρθεί η υπερημερία του.
Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου
Γενάρης 2022
