Δείτε εδώ το έντυπο σε μορφή pdf
Mήνυμα αλληλεγγύης αντίστασης και αγώνα
«Σηµειώσεις» για το εργασιακό καθεστώς του ταχυδιανοµέα στην e-food.
Ένα σύντοµο ιστορικό για την έκρηξη της διαδικτυακής παραγγελιοληψίας στο χώρο της ταχυδιανοµής (delivery). Το παράδειγµα της e-food.
Εδώ και δύο χρόνια (Οκτώβρης 2018) η e-food αποφάσισε (και ύστερα από την εξαγορά της από την γερµανική πολυεθνική Delivery Hero) να περάσει από τον χώρο της παραγγελιοληψίας στον χώρο της διανοµής.
Τόσο η Γερµανική Delivery Hero / e-food όσο και η Φινλανδική Wolt, µπήκαν περίπου την ίδια χρονική περίοδο στην αγορά αλλά µε εκ διαµέτρου αντίθετες προσεγγίσεις όσον αφορά το εργασιακό καθεστώς. Η µεν e-food µε καθεστώς εξαρτηµένης εργασίας, η δε Wolt µε καθεστώς συνεργάτη (partner) που ξεκάθαρα υποκρύπτει εξαρτηµένη εργασία όπως αναφέρουµε και στο υπόµνηµα που καταθέσαµε στο υπουργείο εργασίας στις 30 Σεπτέµβρη του 2020 (δες την παράγραφο 4.5 του υποµνήµατος µε τίτλο «Χαρακτηριστικά της εργασιακής πραγµατικότητας» στο site του σωµατείου sveod.gr.)
Ας δούµε λοιπόν ποιά είναι τα στοιχεία που διαφοροποιούν την e-food από το µέσο όρο της αγοράς. Στην e-food οι εργαζόµενοι έχουν πλήρη ασφάλιση για τις ώρες που εργάζονται, δώρα, άδειες, επιδόµατα, τριετίες, προσαυξήσεις νυχτερινών, Κυριακής και Αργιών. Επίσης, οι ταχυδιανοµείς της e-food αποζηµιώνονται µε το 15% επί του βασικού µισθού για τη χρήση και τη συντήρηση του ιδιόκτητου δικύκλου, όπως µεταξύ άλλων, ορίζει ο νόµος 4611/2019 που κερδήθηκε µέσα από τους αγώνες του σωµατείου αλλά και τη στήριξη χιλιάδων εργαζοµένων από το 2007 µέχρι και την ψήφισή του µετά την µεγαλειώδη απεργία της 11ης Απρίλη του 2019.
Σε αυτό το σηµείο αξίζει να σηµειώσουµε πως ως σωµατείο προκρίνουµε την επιλογή του εταιρικού δικύκλου προκειµένου οι εργαζόµενοι να απαλλάσσονται από τα υψηλότατα κόστη του συνεργείου και των service που συνεχώς αυξάνονται ενώ οι µισθοί µένουν στάσιµοι. Σύµφωνα πάντως µε το νόµο, το ποσό της αποζηµίωσης για τη χρήση και τη συντήρηση του δικύκλου καταβάλλεται σε αναλογία µε τα διανυόµενα χιλιόµετρα και γι’ αυτό στο άρθρο 56, παράγραφο 7, του νόµου 4611/19 αναφέρεται ρητά πως: «Όταν οι εργαζόµενοι χρησιµοποιούν µοτοποδήλατο ή µοτοσικλέτα δικής τους ιδιοκτησίας, νοµής ή κατοχής, ο εργοδότης καταβάλλει πρόσθετη µηνιαία αποζηµίωση χρήσης και συντήρησης του οχήµατος που ισούται τουλάχιστον µε το δεκαπέντε τοις εκατό (15%) του νόµιµου κατώτατου µηνιαίου µισθού ή της αντίστοιχης προκύπτουσας αναλογίας σε περίπτωση µερικής απασχόλησης».
Για την αποζηµίωση των καυσίµων (βενζίνη) και τα Μέσα Ατοµικής Προστασίας (Μ.Α.Π) θα αναφερθούµε στη συνέχεια µιας και σύµφωνα µε τις πάγιες θέσεις του σωµατείου αλλά και τους συναδέλφους της e-food αποτελούν δύο από τα «αγκάθια» της υφιστάµενης εργασιακής σχέσης.
Ως σωµατείο και εργαζόµενοι στην e-food, θέλουµε να µιλάµε πάντα τη γλώσσα της αλήθειας και να «αποδίδουµε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι» οπότε θα σταθούµε εξίσου και στις θετικές και στις αρνητικές πτυχές της εργασιακής µας πραγµατικότητας. Στην παρούσα έκδοση έχουµε επιλέξει να κεντροβαρίσουµε στους παρακάτω άξονες:
1. Χώροι στέγασης
Το ζήτηµα της στέγασης και της προστασίας από τις καιρικές συνθήκες κατά τη διάρκεια της αναµονής µέχρι την επόµενη παραγγελία αφορά το σύνολο των εργαζοµένων στην ταχυδιανοµή. Πρόκειται για ένα πρωτεύον θέµα που άπτεται της υγείας µας και γι’ αυτό είναι απολύτως απαραίτητο να προβλεφθούν από την εταιρεία στεγασµένοι χώροι όπου θα µπορούµε να προστατευτούµε από το κρύο, την βροχή, ή την ζέστη. Ως σωµατείο, θεωρούµε αντιεπαγγελµατικό και ταυτόχρονα παράλογο τις ηµέρες µε κακοκαιρία να είµαστε εκτεθειµένοι για τέσσερις, έξι ή οχτώ ώρες στη βροχή και στο κρύο. Επίσης στους στεγασµένους χώρους αναµονής θα πρέπει να προβλεφθούν ερµάρια (lockers) για µπουφάν, αδιάβροχα καθώς και για το σύνολο του απαραίτητου εξοπλισµού προστασίας. Τα κουτιά µεταφοράς των παραγγελιών και οι σάκοι των ποδηλατών/τριών δεν είναι αποθηκευτικοί χώροι και µετά βίας χωράνε µια µεγάλη παραγγελία. Πόσο µάλλον τα προσωπικά αντικείµενα και τον απαραίτητο εξοπλισµό των ποδηλατών/τριών (αδιάβροχα, σκουφιά κτλ). Κουτιά ή σάκοι λοιπόν δεν είναι ερµάρια (κι ακόµη κι αν ήταν αυτή η προβλεπόµενη χρήση τους) δεν χωράνε τον επαγγελµατικό µας εξοπλισµό και τα Μέσα Ατοµικής Προστασίας.
2. Καύσιµα
Όπως ήταν φυσικό, µετά τη διεύρυνση των ζωνών αυξήθηκαν και τα χιλιόµετρα. Σε µια οχτάωρη βάρδια πολλοί συνάδελφοι διανύουµε από 100 έως και 120 χιλιόµετρα. Όµως η αποζηµίωση που λαµβάνουµε για καύσιµα (βενζίνη) σε καµία περίπτωση δεν καλύπτει το πραγµατικό ποσό που δαπανάµε ενώ παράλληλα όλοι οι συνάδελφοι που παίρνουµε τα ticket για τα έξοδα καυσίµων σε έντυπη µορφή, τα λαµβάνουµε µε έως και 40 µέρες καθυστέρηση.
Στην παρούσα περίοδο η εταιρεία κινείται στην κατεύθυνση της ενοποίησης των ζωνών και όπου αυτό συµβαίνει, διανύουµε έως 9 χλµ για να παραλάβουµε και έως 5 χλµ για να παραδώσουµε. Σύνολο έως και 14 χλµ για µία παραγγελία. Παρότι παραθέτουµε ένα παράδειγµα που κινείτε σε maximum λογική είναι αναµφισβήτητη και απόλυτα επιτακτική η ανάγκη να αποζηµιωνόµαστε για τα πραγµατικά έξοδα κίνησης που καταβάλλουµε, δηλαδή για το σύνολο των χιλιοµέτρων που διανύουµε.
Κι επειδή πολλοί εργοδότες, είτε πρόκειται για πλατφόρµες είτε για ατοµικές επιχειρήσεις, ψευδώς υποστηρίζουν πως τα καύσιµα συµπεριλαµβάνονται στην αποζηµίωση του 15% για χρήση και συντήρηση δικύκλου παραθέτουµε την παράγραφο 3 µε τις οδηγίες εφαρµογής του ν. 4611/2019 όπου ορίζεται µε σαφήνεια πως: «Η εν λόγω πρόσθετη αποζηµίωση καταβάλλεται αποκλειστικά για την κατ’ ελάχιστον κάλυψη των αυξηµένων αναγκών συντήρησης και χρήσης του οχήµατος, που συνεπάγεται η εντατική χρήση του για λογαριασµό της επιχείρησης, οπότε σαφώς δεν συµπεριλαµβάνονται σε αυτήν τα έξοδα κίνησης του οχήµατος ή άλλα ποσά που, στο πλαίσιο της σχέσης εργασίας, καταβάλλονται από την εργοδότη για την κάλυψη λειτουργικών αναγκών της επιχείρησης, τα οποία εξάλλου συνεχίζουν να καταβάλλονται τόσο σε αυτούς που χρησιµοποιούν κατά την εκτέλεση της εργασίας τους µοτοσικλέτα ή µοτοποδήλατο ιδιοκτησίας, νοµής και κατοχής του εργοδότη όσο και σε αυτούς που χρησιµοποιούν µοτοσικλέτα ή µοτοποδήλατο δικής τους ιδιοκτησίας, νοµής και κατοχής.»
Επιπλέον,επαναλαµβάνουµε πως ούτως ή άλλως είναι αντισυνταγµατικό να µετακυλίονται τα έξοδα που βαρύνουν τον εργοδότη στον εργαζόµενο καθώς η πρακτική αυτή αποτελεί έµµεση µείωση µισθού.
Η πρόταση του σωµατείου είναι απλή και βασίζεται στην κοινή λογική. Πλήρης αποζηµίωση των οδηγών για το σύνολο των πραγµατικών χιλιοµέτρων που διανύουµε στη βάρδια. Το λογισµικό της εταιρείας καταγράφει µέσω του GPS το σύνολο των πραγµατικών χιλιοµέτρων που διανύει ο κάθε οδηγός µε απόλυτη ακρίβεια. Οπότε αυτό που µένει είναι η εταιρεία να πράξει το αυτονόητο και να αποζηµιώνει πλήρως τους εργαζόµενους για τα έξοδα κίνησης (καύσιµα).
3. Ταµείο
Η νέα µέθοδος που εφαρµόστηκε για την παράδοση ταµείου από τα τέλη Οκτώβρη του 2020, µάς έχει δηµιουργήσει σοβαρά προβλήµατα. Με τα είκοσι (20) ευρώ αβάντζο που µας δίνει η εταιρεία ή θα πρέπει να βάλουµε από τη τσέπη µας για ρέστα ή θα πρέπει να ψάχνουµε περίπτερο για να χαλάσουµε. Στο τέλος της βάρδιας πρέπει και πάλι να αναζητάµε περίπτερο, µίνι µάρκετ κλπ που να θέλει κέρµατα προκειµένου να απαλλαγούµε από τα ψιλά. Στη συνέχεια κι εφόσον έχουµε µετατρέψει τα κέρµατα σε χαρτονοµίσµατα αναζητάµε το πλησιέστερο ΑΤΜ για να καταθέσουµε την είσπραξη. Κι άντε να ψάχνεις για ΑΤΜ που λειτουργεί (ιδίως το βράδυ) ή να περιµένεις στην ουρά ή να «αρνείται» το ΑΤΜ να κάνει εκτύπωση επειδή του τέλειωσε το χαρτί όπου εκτυπώνει τις αποδείξεις κ.ο.κ. Και όλα αυτά µετά το πέρας της βάρδιας που σηµαίνει απλήρωτη εργασία.
Επίσης, πρέπει να επισηµάνουµε πως η συσσωρευµένη εµπειρία των προηγούµενων δεκαετιών έχει οδηγήσει την πιάτσα της διανοµής σε ένα απλό και πολύ λογικό συµπέρασµα. Οι διανοµείς δεν πρέπει να κυκλοφορούµε µε χρήµατα που να υπερβαίνουν το ποσό της εκάστοτε παραγγελίας για να µην γινόµαστε στόχος ληστείας. Κι αυτό ισχύει σε κάθε περίπτωση, πόσο µάλλον τη νύχτα και για διανοµείς συγκεκριµένης εταιρείας µε ειδικά διακριτικά που καταλήγουµε στα ΑΤΜ συγκεκριµένης τράπεζας στο τέλος της βάρδιας µας. Ως σωµατείο και ως εργαζόµενοι θεωρούµε πως η ασφάλεια και η σωµατική µας ακεραιτότητα αποτελεί προτεραιότητα οπότε η επιστροφή στο προηγούµενο καθεστώς παράδοσης ταµείου είναι µια τεκµηριωµένη απαίτηση όχι µόνο δική µας αλλά και της κοινής λογικής.
4. Απειλή διακοπής της βάρδιας
Το τελευταίο διάστηµα οι managers συνηθίζεται να απειλούν µε διακοπή της βάρδιας προκειµένου να επιβάλλουν µονοµερώς και χωρίς καµία διαβούλευση την οποιαδήποτε απαίτηση της εταιρείας είτε πρόκειται για το θέµα της παράδοσης ταµείου είτε για το πλασάρισµα διαφηµιστικών προϊόντων άσχετων µε την εκάστοτε παραγγελία. Οι διανοµείς φυλλαδίων και οι πλασιέ, παρότι εργαζόµενοι που δουλεύουν στο δρόµο, δεν είναι ταχυµεταφορείς. Επιπλέον, κάθε εργαζόµενος προσλαµβάνεται προκειµένου να επιτελέσει συγκεκριµένο έργο που αναφέρεται ρητά στη σύµβασή του και κάθε εργασία που προστίθεται αυθαίρετα θεωρείται βλαπτική µεταβολή των όρων εργασίας. Ο νόµος του ισχυρού που επιβάλλεται µέσω του φόβου της απόλυσης και της ανεργίας δεν αποτελεί ούτε τρόπο ούτε µέσο πειθούς. Ως σωµατείο θεωρούµε πως είτε βραχυπρόθεσµα είτε µακροπρόθεσµα, οι αποφάσεις που λαµβάνονται από µια επιχείρηση χωρίς διαβούλευση κλονίζουν το κλίµα καλής πίστης και την εµπιστοσύνη των εργαζοµένων. Η τακτική του «αποφασίζουµε και διατάζουµε» που ακούει στο όνοµα end shift ή «τερµατισµός βάρδιας» καθώς και η αποστολή απρόσωπων e-mail που καθιστούν το σύνολο των εργαζοµένων συνυπεύθυνους σε άγνωστα ατοπήµατα που µόνο η εταιρεία γνωρίζει, σε καµία περίπτωση δεν αποπνέει αέρα δηµοκρατίας στις εργασιακές σχέσεις. Και σε αυτό το σηµείο αξίζει να επισηµάνουµε µία ακόµη νοµική διάσταση του ζητήµατος. Δεν υπάρχει κανένας νόµος που να προβλέπει ποινή στέρησης ηµεροµισθίου, για οποιοδήποτε λόγο. Πρόκειται για µια ξεκάθαρα παράνοµη κι αυθαίρετη πρακτική που αντιστοιχεί σε φεουδαλικές λογικές και όχι σε κοινωνίες δοµηµένες µε θεσµικά όργανα κι ελεγκτικούς µηχανισµούς.
5. Κινητό τηλέφωνο: από το προσωπικό στο εταιρικό
Ξεκινώντας, να επισηµάνουµε πως προκειµένου να εργαστούµε θα πρέπει απαραιτήτως να κατέχουµε ή να προχωρήσουµε στην αγορά ενός smartphone που, για να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της διαδικτυακής πλατφόρµας, η φθηνότερή εκδοχή του µπορεί να κοστίζει µέχρι και 200 ευρώ. Οι εργαζόµενοι γνωρίζουµε πως το βάρος και η συνεχής χρήση της εφαρµογής, η αποστολή tickets, mails και µηνυµάτων στους συντονιστές, τα τηλέφωνα στους πελάτες, αφενός καταναλώνουν δεδοµένα κινητής που πληρώνουµε εµείς, αφετέρου κουράζουν τις συσκευές, συντελώντας στην γρηγορότερη φθορά τους. Η εταιρεία οφείλει να αναλάβει το συγκεκριµένο κόστος και να παρέχει τον κατάλληλο επαγγελµατικό εξοπλισµό για όλες αυτές τις ενέργειες, καθώς και την αντίστοιχη βάση κινητού τηλεφώνου για τα δίκυκλά µας. Στην παράγραφο 3, στις οδηγίες εφαρµογής του άρθρου 56 του νόµου 4611/2019 (ΦΕΚ 73 Α΄) µεταξύ άλλων αναφέρεται ρητά πως: “τα έξοδα κίνησης του οχήµατος ή άλλα ποσά καταβάλλονται από την εργοδότη”.
Ως σωµατείο θεωρούµε πως ο νόµος τοποθετείται µε σαφήνεια και για δεύτερη φορά στο ίδιο κείµενο θα επαναλάβουµε πως σε κάθε περίπτωση, ακόµη και εάν οι οδηγίες εφαρµογής του νόµου δεν το αποσαφήνιζαν, είναι αντισυνταγµατικό να µετακυλίονται τα έξοδα που βαρύνουν τον εργοδότη στον εργαζόµενο καθώς η πρακτική αυτή αποτελεί έµµεση µείωση µισθού.
6. Συµβάσεις αορίστου χρόνου και όχι εργολαβικές
Παρότι η εταιρεία έχει επικαλεστεί οικονοµοτεχνικούς λόγους για τις τρίµηνες συµβάσεις ορισµένου χρόνου που συνάπτουν οι εργαζόµενοί της µε την εργολαβική Manpower, βάσει της συλλογικής µας εµπειρίας γνωρίζουµε πως αυτού του είδους οι εργασιακές σχέσεις δηµιουργούν εργασιακή ανασφάλεια, άγχος όσον αφορά την απόδοση που δυσχεραίνει την εργασία, αίσθηση οµηρίας, φόβο για το αύριο και εργαζόµενους πολλαπλών ταχυτήτων. Θεωρούµε πως η επένδυση της εταιρείας στο κοινωνικό της προφίλ θα πρέπει να βασίζεται σε πραγµατικά δεδοµένα που σηµαίνει συµβάσεις αορίστου χρόνου που δηµιουργούν εργασιακή ασφάλεια στους συναδέλφους διανοµείς. Ως σωµατείο τηρούµε στάση αναµονής και µένει να δούµε εάν οι συµβάσεις ορισµένου χρόνου που συνάπτονται µε την εργολαβική Manpower για λογαριασµό της efood-go θα µετατραπούν σε αορίστου µε τη µητρική εταιρεία µετά την τρίτη ανανέωση σύµφωνα µε τις προφορικές υποσχέσεις της διοίκησης προς τους εργαζόµενους. Μέχρι τότε δεν ξεχνάµε πως η µη ανανέωση της σύµβασης επί της ουσίας σηµαίνει απόλυση.
7. Μέσα Ατοµικής Προστασίας
Σύµφωνα µε τις οδηγίες εφαρµογής του άρθρου 56 του ν.4611/2019 (ΦΕΚ 73 Α΄) «ο εργοδότης εφοδιάζει µε τον κατάλληλο εξοπλισµό προστασίας τους εργαζοµένους (προστατευτικό κράνος, πανωφόρι, γάντια, πανωφόρι κατάλληλο για την προστασία του αναβάτη, αδιάβροχη προστασία και ανακλαστικό γιλέκο κ.τ.λ.). Τα προβλεπόµενα µέτρα δεν επιβαρύνουν οικονοµικά τον εργαζόµενο αλλά µόνον τον εργοδότη και ό,τι άλλο απαιτείται για την διασφάλιση της άριστης λειτουργίας του. Ο εργοδότης λαµβάνει τα αναγκαία µέτρα ώστε να παρέχονται στους εργαζοµένους επαρκείς πληροφορίες και γραπτές οδηγίες χρήσης του εξοπλισµού.»
Οι οδηγίες εφαρµογής του νόµου είναι και εδώ σαφέστατες. Μάλιστα στην παράθεση του εξοπλισµού προστασίας η παρένθεση καταλήγει και τα λοιπά αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόµενο πρόσθετων προστατευτικών εφόσον κριθούν απαραίτητα.
Επαναλαµβάνουµε πως ως σωµατείο θεωρούµε πως πρώτα απ’ όλα έρχεται η υγεία και η ασφάλεια του εργαζόµενου. Πρώτο και κύριο µέληµά µας είναι οι συνάδελφοι να γυρνάµε σώοι και αρτιµελής στο σπίτι και στα αγαπηµένα µας πρόσωπα.
Τα Μέσα Ατοµικής Προστασίας όπως το µπουφάν µηχανής δεν µπορεί να ανήκει στην κατηγορία του διαφηµιστικού ενδύµατος. Θα πρέπει να φέρει τα απαραίτητα προστατευτικά για θώρακα, πλάτη, ώµους και αγκώνες, και υλικό που προστατεύει σε περίπτωση συρσίµατος κι εγκαύµατος. Το απολύτως απαραίτητο κράνος, το παντελόνι, οι µπότες και τα γάντια µηχανής αποτελούν τα πιο βασικά εργαλεία δουλειάς αλλά και οδήγησης όχι µόνο των ταχυδιανοµέων αλλά και οποιουδήποτε αναβάτη.
8. Εργατικά Ατυχήµατα
Η επιµονή µας, ως σωµατείο, στα Μέσα Ατοµικής Προστασίας έχει να κάνει µε το στόχο µας για αλλαγή της οδηγικής κουλτούρας των εργαζοµένων οδηγών δικύκλου (ταχυδιανοµέων, ταχυµεταφορέων και υπαλλήλων εξωτερικών εργασιών) και τη µείωση των εργατικών ατυχηµάτων*. Πρόκειται για µια προσπάθεια που ξεκινά µε την ίδρυση του σωµατείου και φτάνει µέχρι τις µέρες µας. Σε αυτή µας την προσπάθεια είναι σηµαντικό όλοι οι συνάδελφοι, σε όλες τις περιπτώσεις να δηλώνουν τα εργατικά ατυχήµατα στο ΕΦΚΑ και να αποζηµιώνονται αναλόγως. Τα εργατικά ατυχήµατα πρέπει να καταχωρούνται στο ΕΡΓΑΝΗ προκειµένου να αντλούνται τα απαραίτητα συµπεράσµατα ώστε κάποια στιγµή ως οργανωµένο συνδικαλιστικό κίνηµα και ως κοινωνία που εξελίσσεται προς το καλύτερο να πάψουµε να πληρώνουµε το βαρύτατο ετήσιο φόρο αίµατος στη γκιλοτίνα της ασφάλτου που συνδυάζει την άγνοια, την αδιαφορία, τη µη-πρόληψη και την απληστία για κέρδη.
Επίσης σηµαντικό είναι να γνωρίζουµε πως το εργατικό ατύχηµα και η αναρρωτική άδεια δεν είναι το ίδιο παρότι ο εργαζόµενος που θα λείψει από την εργασία του δικαιούται αναρρωτικής άδειας. (Στη συνέχεια παραθέτουµε µια σύντοµη περιγραφή όµως επειδή πρόκειται για εργασιακά ζητήµατα εξαιρετικής σηµασίας παροτρύνουµε τους συναδέλφους να αναζητήσουν επιπλέον στοιχεία στην πληθώρα των διαδικτυακών µηχανών αναζήτησης).
* Εργατικό ατύχηµα είναι εκείνο που συµβαίνει στον εργαζόµενο κατά την διάρκεια της εργασίας ή µε αφορµή την εργασία και το οποίο οφείλεται σε απότοµο γεγονός, βίαιο γεγονός, εφ’ όσον αυτό προκάλεσε στον εργαζόµενο ανικανότητα να εργασθεί πάνω από 4 ηµέρες ή και απώλεια ζωής ακόµα. Βίαιο γεγονός, σηµαινει,να υπάρχει έκτακτη και αιφνίδια επίδραση εξωτερικού παράγοντα, που δεν έχει σχέση µε την οργανική κατάσταση του εργαζόµενου. Η επίδραση αυτή µπορεί να έχει σαν αιτία την επιβάρυνση των όρων εργασίας κάτω από απρόβλεπτες και έκτακτες συνθήκες Συνεπώς προϋπάρχουσα ασθένεια, η οποία εκδηλώνεται ή επιδεινώνεται κατά την εκτέλεση της εργασίας κάτω από κανονικές συνθήκες δεν αποτελεί εργατικό ατύχηµα. Αν όµως η ασθένεια προήλθε κατά την εκτέλεση της εργασίας κάτω από εξαιρετικές και ασυνήθιστες συνθήκες χαρακτηρίζεται ως εργατικό ατύχηµα.
Από τη νοµολογία έχει κριθεί ότι υπέρµετρη προσπάθεια του εργαζόµενου που προκάλεσε θάνατο ή ανικανότητα για εργασία είναι εργατικό ατύχηµα.
Έτσι, οξύ έµφραγµα µυοκαρδίου, που προκλήθηκε από ασυνήθιστους όρους εργασίας και δυσµενείς συνθήκες κρίθηκε από τα Δικαστήρια ότι αποτελεί εργατικό ατύχηµα.
Εργατικό ατύχηµα έχει κριθεί επίσης οτιδήποτε αποτελεί επιδείνωση προϋπάρχουσας ασθένειας, που προκλήθηκε από υπέρµετρη προσπάθεια που κατέβαλε ο εργαζόµενος κατά την εκτέλεση της εργασίας του κάτω από εξαιρετικά δυσµενείς συνθήκες.
Ακόµα σαν εργατικό ατύχηµα έχει χαρακτηριστεί εκείνο που συνέβη εξαιτίας ανάθεσης βαρείας εργασίας σε µη αποθεραπευθέντα εργαζόµενο.
Οι σχετικές µε τα εργατικά ατυχήµατα διατάξεις καλύπτουν τρεις περιπτώσεις ατυχηµάτων:
Κατά την εκτέλεση της εργασίας
Εκείνα που συµβαίνουν κατά την εκτέλεση της εργασίας σαν άµεση συνέπεια αυτής (τραυµατισµός του εργαζοµένου από µηχάνηµα, πτώση κατά την εκτέλεση της εργασίας κλπ).
Με αφορµή την εργασία
Εκείνα που συµβαίνουν µε αφορµή την εργασία, δηλαδή εκτός του τόπου και του χρόνου εργασίας, µε την προϋπόθεση να έχουν έστω και έµµεση σχέση µε την εργασία. Έχει κριθεί από τα Δικαστήρια ότι αποτελούν εργατικά ατυχήµατα και εκείνα που συµβαίνουν κατά την µετάβαση στην εργασία, ή κατά την ενέργεια µιας πράξης προς το συµφέρον του εργοδότη, ακόµα και χωρίς την εντολή του, ή κατά την διάρκεια της µεσηµβρινής διακοπής στον τόπο της εργασίας κατά την προσέλευση ή αναχώρηση και για χρονικό διάστηµα µιας ώρας αντίστοιχα.
Από επαγγελµατική ασθένεια
Εκείνα που οφείλονται σε επαγγελµατική ασθένεια. Επαγγελµατικές ασθένειες είναι αυτές που οφείλονται στις επιδράσεις των συνθηκών εργασίας, όπως αναλυτικά αναφέρονται στον Κανονισµό Ασθένειας του ΙΚΑ. Ευρύτερα, όµως, και κάθε επιδείνωση προϋπάρχουσας ασθένειας που συνέβη λόγω εξακολούθησης της αυτής εργασίας αποτελεί επίσης εργατικό ατύχηµα.
Πηγή: https://www.kepea.gr
Επίλογος
Όπως αναφέρουµε και παραπάνω η e-food διαφοροποιείται από το µέσο όρο της αγοράς στην ταχυδιανοµή που µαστίζεται από υποδηλωµένη, αδήλωτη και ανασφάλιστη εργασία. Όµως ταυτόχρονα, για την ορθολογική επίλυση των ζητηµάτων που προκύπτουν και αφορούν την εργασιακή καθηµερινότητα απαιτείται η διαβούλευση του συνόλου των µερών της εργασιακής σχέσης.
Τα σηµεία “αγκάθια” στα οποία αναφερόµαστε στο παρόν τεύχος, αφορούν τους όρους και τις συνθήκες µιας εργασιακής σχέσης που καθώς µεταβάλλονται µονοµερώς και χωρίς καµία διαβούλευση δηµιουργούν αναταραχή και δυσαρέσκεια. Οπότε είναι άκρως σηµαντικό να υπάρξουν ευήκοα ώτα στις παρατηρήσεις και τις προτάσεις µας καθώς οι συνάδελφοι διανοµείς γνωρίζουµε από πρώτο χέρι τα προβλήµατα εφόσον είναι κοµµάτι της καθηµερινότητά µας και αφορούν το περιεχόµενο της εργασίας µας.
Κλείνοντας, τονίζουµε πως η επίλυσή τους µόνο θετικά αποτελέσµατα µπορεί να επιφέρει στην παροχή της ίδιας της εργασίας, στην ψυχολογία, την υγεία και την ασφάλειά µας.
Συνάδελφοι, περιµένουµε τις απόψεις, τις επισηµάνσεις, τις καταγγελίες και οτιδήποτε άλλο θεωρήσετε πως αξίζει να µοιραστείτε µαζί µας µέσω e-mail στο [email protected], τηλεφωνικά στο 6946747244 ή περνώντας από το σωµατείο τις ηµέρες και ώρες που είναι ανοιχτό.
Νέα, ανακοινώσεις, ωράρια λειτουργίας του σωµατείου, έκτακτες αλλαγές λόγω υγειονοµικής κρίσης, κορονοϊού και lockdown θα αναρτώνται στο site του σωµατείου sveod.gr
Συνεχίζουµε,
από τον αγώνα δρόµου στο δρόµο του αγώνα,
µε συγκρότηση, συνέπεια, συνέχεια,
υποµονή και επιµονή,
συµµετέχουµε και οργανωνόµαστε
στο σωµατείο
Δεν ξεχνάµε πως τίποτα δεν χαρίζεται,
όλα κατακτιούνται.
Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου
Νοέμβρης 2020
